"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/104 E., 2023/552 K.
SUÇ : Kasten yaralamaya azmettirme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Ret, onama
Sanığın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 291/1. maddesinde belirlenen yasal süre içerisinde temyiz sebebi içermeyen dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu, sanığın bu husustaki ihtarata rağmen aynı Kanun’un 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süre içerisinde gerekçeli temyiz nedenlerini içeren dilekçe sunmadığı tespit edilmiştir.
Sanık hakkında bozma üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz eden sanık müdafiinin kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği sanık müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Amasya Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2017 tarihli ve 2016/3 Esas, 2017/93 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kurulan hükmün istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.05.2017 tarihli ve 2017/496 Esas 2017/698 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiş, bu kararın Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30.05.2018 tarihli ve 2018/749 Esas, 2018/2628 Karar sayılı ilâmı ile sanığa atılı suçun sabit olduğu gerekçesiyle bozulmasına dair verilen karar üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 01.11.2018 tarihli ve 2018/2232 Esas 2018/2710 Karar sayılı kararı ile bozma ilamına karşı direnilmesi sonucu, Dairemizin bozma ilamında isabetsizlik görülmemesi nedeniyle dava dosyası Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.06.2022 tarihli ve 2019/1-587 Esas, 2022/502 Karar sayılı ilamı ile sanığın mağdura yönelik kasten yaralamaya azmettirme eyleminin sabit olduğu gerekçesiyle direnme kararının bozulmasına ve dava dosyasının Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27.02.2023 tarihli ve 2023/104 Esas, 2023/552 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralamaya azmettirme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 38/1, 86/1, 86/3-e, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz sebepleri özetle; mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığına, atılı suçun sabit olmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
5271 sayılı Kanun'un 294. maddesindeki ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.'' şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın 28.02.2023 tarihli temyiz talebi dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği, gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde tebliğine ve ayrıca 5271 sayılı Kanun'un 295/1. maddesi uyarınca temyiz nedenlerinin 7 gün
içerisinde bildirilmesi gerektiği ihtarına rağmen 7 günlük kanunî süre içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesinin sunulmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Müdafinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle; Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27.02.2023 tarihli ve 2023/104 Esas, 2023/552 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Amasya Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.09.2024 tarihinde karar verildi.