"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/552 E., 2024/106 K.
SUÇLAR : Nitelikli kasten öldürme, nitelikli yağma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Hükümlü hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı ve nitelikli kasten öldürme suçundan kurulan hükmün 1412 sayılı Kanun'un 305. maddesi gereği re’sen temyiz incelemesine tabi olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.11.1992 tarihli ve 1991/189 Esas, 1992/237 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında;
a. Yağma suçunu işlemek için kasten adam öldürme suçundan, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 450/7 ve 59. maddeleri uyarınca müebbet ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b. Yağma suçundan, 765 sayılı Kanun'un 64. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 495/1, 522/1 ve 59. maddeleri uyarınca 10 sene ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c. Sanığa verilen cezaların 765 sayılı Kanun'un 73. maddesi uyarınca birleştirilmesi ile sanığın iki sene geceli gündüzlü hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
2. İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.11.1992 tarihli ve 1991/189 Esas, 1992/237 Karar sayılı kararı, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 26.04.1993 tarihli, 1993/736 Esas, 1993/887 Karar sayılı kararı ile onanarak kesinleşmiştir.
3. Uyarlama talebi üzerine dosya yeniden ele alınarak İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.10.2022 tarihli, 2021/149 Esas ve 2022/360 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında verilen kararların hükümlü müdafii ve kısmen re'sen temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 09.11.2023 tarihli ve 2023/1785 Esas, 2023/6909 Karar sayılı ilâmı ile maktulün ve katılanın gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi, yetersiz gerekçe ile hükümler kurulması ve yargılama giderinin hatalı olarak hükümlüye yüklenmesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma ilâmı üzerine İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.03.2024 tarihli ve 2023/552 Esas, 2024/106 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında;
a. Nitelikli kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-h, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Nitelikli yağma suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 149/1-c-d, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 9 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
c. Sanık hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan verilen müebbet hapis cezasının ve nitelikli yağma suçundan verilen 9 yıl 2 ay hapis cezasının, 765 sayılı Kanun'un 70/1 ve 73/2. maddeleri uyarınca içtima ettirilerek 1 yıl süre ile geceli gündüzlü bir hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet hapis cezası olarak infazına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlü müdafiinin temyiz isteği; hükümlü lehine olan hükümlerin uygulanmadığına, kararın usûl ve yasaya aykırı olduğuna, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Maktul ... ve katılan ...'in ad ve soyadlarının gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün bir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
2. Hükümlü hakkında yağma suçunu işlemek için kasten adam öldürme suçundan, 765 sayılı Kanun'un 64. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 450/7 ve 59. maddeleri, yağma suçundan, 765 sayılı Kanun'un 64. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 495/1, 522/1 ve 59. maddeleri uyarınca kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanmak suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun'un 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9. maddeleri uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu kurulan hükümlerde eleştiri nedeni dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.03.2024 tarihli ve 2023/552 Esas, 2024/106 Karar sayılı kararında hükümlü müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri nedeni dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlü müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle kısmen re'sen de temyize tabi olan hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.10.2024 tarihinde karar verildi.