"İçtihat Metni"
D U R U Ş M A T A L E P L İ
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/271 E., 2023/399 K.
MAKTUL : ...
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜMLER: İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanıklar müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1 maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.12.2022 tarihli ve 2008/247 Esas, 2022/501 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında maktule karşı kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 10.03.2023 tarihli ve 2023/271 Esas, 2023/399 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanıklar müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanık ... yönünden suçu işlemediğine, sanık ... yönünden suç vasfına, tüm sanıklar yönünden mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, meşru savunma ve sınırın aşılmasına, haksız tahrik derecesine ilişkindir.
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın suçu işlemediğine, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, meşru savunmaya ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Olay tarihinde maktulün sevk idaresindeki ticari taksi ile sanık ...'ın sevk ve idaresindeki aracın dikiz aynasına çarparak yanında geçtiği, sonrasında ise ...'ın aracını durdurarak sinkaflı sözlerle hakaret ettiği ve ...'ı darp ettiği, kavganın olay yerinde bulunan üçüncü şahısların müdahalesi ile son bulduğu, bu olayın hiddetiyle ...'ın olayı kardeşleri olan sanıklar ... ve ...'a anlattığı, ...'ın tornavida, ...'ın sopa, ...'in ise tabanca edinerek birlikte maktulü aramaya başladıkları, yaklaşık üç saat kadar sonra maktulü tıraş olmak için gittiği berber dükkanında buldukları, ...'ın tornavida ile maktulü yaraladığı ve diğer sanıklarla birlikte araçlarına binerek olay yerinde uzaklaşmaya çalıştıkları, maktulün de civar dükkanlardan şiş olarak tabir edilen metal cisim edinerek aracı ile sanıkları takip ettiği ve sanıkların aracına çarparak durdurduğu, burada taraflar arasında yeniden başlayan olay sırasında sanıklardan ...'ın tornavida ile sanık ...'ın sopa ve bıçağı ile maktulü yaraladıkları, bu sırada sanıklardan ...'in ise ele geçirilemeyen tabanca ile maktulün sol koltuk altı bölgesine ateş ederek maktulü öldürdüğü anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından fikir ve eylem birliği içerisinde gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükümlere esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eylemlere uyan suç vasfının doğru biçimde ve yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, sanıkların
saldırıyı orantılı biçimde defetmediğinden meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Maktulün, sanık ...'ın bulunduğu aracın yanından geçerken aynasına çarptığı, devamında ...'ın aracını durdurarak sinkaflı sözler ile hakaret ederek onu darp ettiği, son olay öncesinde ise sanıkların bulunduğu araca çarparak yoldan çıkardığı anlaşılmakla, maktulden sanıklara yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin ulaştığı boyut dikkate alındığında, haksız tahrik nedeniyle 12 yıldan 18 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun'un 29/1. maddesi uyarınca asgariye yakın oranda indirim yapılması yerine, asgari oranda indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (3) numaralı bendinde açıklanan nedenle sanıklar müdafileri ve sanık ... müdafiinin temyiz istemleri "haksız tahrik derecesi yönünden" yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 10.03.2023 tarihli ve 2023/271 Esas, 2023/399 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.09.2024 tarihinde karar verildi.