"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/2413 E., 2023/1158 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Ret, temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ile bu suça yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-d maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.11.2022 tarihli ve 2021/280 Esas, 2022/663 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 15.06.2023 tarihli ve 2022/2413 Esas, 2023/1158 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığına, delillerin hatalı değerlendirildiğine, gerekçesizliğe, meşru savunmaya, haksız tahrike ve takdîri indirim hükümlerine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, somut olayda sanık lehine meşru savunma koşullarının oluşmadığı, ilk haksız eylemin sanıktan kaynaklandığı, takdîri indirim hükümlerinin uygulanması mahkeme takdîrinde olup dosya kapsamı ile uyumlu şekilde yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek uygulanmadığı, her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesi kararında istinaf istemleri hususunda ayrıntılı bir gerekçeye yer verilmemiş ise de; bu bölümde, ilgili temyiz sebeplerine yönelik gerekçeli değerlendirme yapılarak söz konusu eksikliğin Yargıtay tarafından giderildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2 Sanık ile katılanın kız kardeşi ... arasında gönül ilişkisi bulunduğu, olay günü katılan ...'ın yanında inceleme dışı katılan ... ve tanık ... olduğu halde, sanığın olaydan önce ...'i darp ettiği şikayetiyle karakola gittikleri, sonrasında tanık ...'in aracını park ettikleri yere döndüklerinde anılan aracın tekerlerini kesen sanığın başka bir araçla gelen katılanlara saldırdığı, bıçakla katılan ...'ı sağ kolundan ve sırtından yaraladığı, yaralanmalardan sadece kolda bulunanın arter kesisi sebebiyle hayati tehlikeye yol açtığı olayda; sanık hakkında temel cezaya hükmedilirken, 5237 sayılı Kanun'un 61. maddesindeki ölçütler ve 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek, suçun işleniş biçimi, işlendiği yer ve zaman, suç kastının ağırlığı dikkate alınarak temel cezanın alt sınır ile makul ceza arasında belirlenmesi gerekirken, sanığın eylemi ile orantılı olmayan şekilde "2 yıl" ceza tayin edilmek suretiyle fazla ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
İlk Derece Mahkemesince hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı nazara alınarak 5271 sayılı Kanun’un 286/2-d maddesinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık ve müdafiinin bu suça yönelik temyiz istemlerinin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri fazla ceza tayini yönünden yerinde görüldüğünden Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 15.06.2023 tarihli ve 2022/2413 Esas, 2023/1158 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.12.2024 tarihinde karar verildi.