"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/1574 E., 2023/224 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 30.06.2020 tarihli ve 2020/6605 Esas, 2020/8142 Karar sayılı bozması üzerine verdiği 08.04.2021 tarihli ve 2020/947 Esas, 2021/1406 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, Esas No: 2024/454
21.06.2022 tarihli ve 2022/5200 Esas, 2022/5416 Karar sayılı ilâmı ile özetle; gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.02.2023 tarihli ve 2022/1574 Esas, 2023/224 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi özetle; eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığına, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanığın kendi ikametinde arkadaşı Tuğba ile birlikte yaşadığı, Tuğba'nın müştekinin kalacak yerinin bulunmaması nedeniyle misafir olarak evde kalmasını sanıktan rica ettiği ve müştekinin bu şekilde evde kaldığı, sanığın gece vardiyasında çalışmasından dolayı sabah saatlerinde eve geldiğinde müşteki ile arkadaşı Tuğba'nın aynı yatakta sarılarak yattıklarını görünce müştekiden evi terk etmesini istediği, müştekinin diklenmesi üzerine sanığın müştekiye sallama bıçakla saldırdığı, müştekinin sanığın elindeki bıçağı almaya çalıştığı sırada sağ el 2. ve 3. ile sol el 3. parmaklarının kesildiği, sanığın müştekiye kafa attığı, müştekinin evden ayrıldığı, alınan adlî rapora göre yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu anlaşılmıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan adlî raporun yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından yaralama kastıyla gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının bulunmadığı, haksız tahrik indirim oranının isabetli olduğu, sanığın 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hakkında erteleme ve seçenek yaptırım hükümlerinin uygulanmayacağı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.02.2023 tarihli ve 2022/1574 Esas, 2023/224 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.06.2024 tarihinde karar verildi.