"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/124 E., 2024/612 K.
SUÇ : Nitelikli öldürme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. İstanbul 40. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.10.2023 tarihli ve 2022/368 Esas, 2023/324 Karar sayılı kararı ile:
1. Sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37/1, 82/1-a, 38/3, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanık ... hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 37/1, 82/1-a, 38/3, 53. 58. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
B. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 21.03.2024 tarihli ve 2024/124 Esas, 2024/612 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan vekili ile sanıklar müdafiilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca, katılan Bakanlık lehine avukatlık ücreti ödenmesine ilişkin ibarelerin hükme eklenmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; isnat edilen suçun sabit olmadığına ve takdiri indirim hükmünün uygulanması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; isnat edilen suçun sabit olmadığına ve takdiri indirim hükmünün uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık ...'ın adli sicil kaydına göre, 08.07.2003 tarihinde kesinleşen Üsküdar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.03.2003 tarihli ve 2002/1072 Esas, 20203/72 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi hukuka aykırı ise de bu husus, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemlere uyan suçların vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanık ... hakkındaki Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin 25.12.1996 tarihli ve 1996/18 Esas, 1996/17 Karar sayılı ilamın adli sicil kaydına göre 17.04.2000 tarihinde infaz edilmiş olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi hukuka aykırı ise de, sanık hakkında tekerrüre esas başka bir ilam bulunduğu anlaşıldığından, oluşan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
A. Sanık ... Hakkındaki Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 21.03.2024 tarihli ve 2024/124 Esas, 2024/612 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun'un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun'un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname'ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B. Sanık ... Hakkındaki Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 21.03.2024 tarihli ve 2024/124 Esas, 2024/612 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının A bendinin 6 ve 8. paragraflarının çıkarılarak yerine, " Sanığın adli sicil kaydına göre, Ankara 2. Devlet Güvenlik Mahkemesinin 07.07.1999 tarihli ve 1999/22 Esas, 1999/75 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas olduğunun anlaşılması nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine" ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle, Tebliğame'ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 40. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.02.2025 tarihinde karar verildi.