"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/402 E., 2022/388 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2019 tarihli ve 2019/255 Esas, 2019/374 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hükme yönelik katılanlar vekilinin ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 24.03.2020 tarihli ve 2020/481 Esas, 2020/387 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiş, bu kararın, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 01.06.2021 tarihli ve 2020/3279 Esas, 2021/9531 Karar sayılı ilâmıyla özetle; dosya kapsamına göre, sanık ile maktul arasında öldürmeyi gerektirir husumet bulunmadığı, olayın ani geliştiği, sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanun'un 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılıp üst sınıra yaklaşarak belirlenmesi suretiyle aynı Kanun'un 87/4-2 cümlesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek kasten öldürme suçundan hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına, dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.09.2021 tarihli ve 2021/309 Esas, 2021/323 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi uyarınca önceki hükümde direnilmesi ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş, bu kararın, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 22.02.2022 tarihli ve 2021/13263 Esas, 2022/1349 Karar sayılı ilâmıyla özetle; Dairece verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine oy çokluğuyla karar verilmiştir.
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.05.2022 tarihli ve 2022/1-246 Esas, 2022/371 Karar sayılı ilâmıyla özetle; İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.09.2021 tarihli ve 309-323 sayılı direnme kararına konu hükmünün, Cumhuriyet savcısından esas hakkındaki görüşü sorulmadan, hazır bulunan sanık ve müdafilerine esasa ilişkin savunmaları tespit edilmeden ve sanığa son söz hakkı tanınmadan yargılamanın bitirilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması isabetsizliğinden diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına, dosyanın İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
3. İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.11.2022 tarihli ve 2022/402 Esas, 2022/388 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi uyarınca önceki hükümde direnilmesi ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 53, 58. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
4. Bu kararın, katılanlar vekili ile sanık ve müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 06.06.2023 tarihli ve 2023/1056 Esas, 2023/3926 Karar sayılı ilâmıyla özetle; kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek kasten öldürme suçundan hüküm kurulmasına dair direnme kararı verilmesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir.
5. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 26.12.2023 tarihli ve 2023/1-308 Esas, 2023/709 Karar sayılı kararı ile özetle; Ceza Genel Kurulunca 24.05.2022 tarihli ve 246-371 sayı ile sanığın savunma hakkının kısıtlanmasına dair usulî eksiklik nedeniyle verilen bozma kararı üzerine, İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyulmak suretiyle sanık hakkında yeniden kurulan mahkûmiyet hükmünün, Ceza Genel Kurulu kararlarına karşı direnme kararı verilemeyeceği yönündeki açık Kanun hükmü karşısında, 5271 sayılı Kanun'un 307. maddesi kapsamında bir direnme hükmü olarak nitelendirilemeyeceği ve yeni bir hüküm olduğu, hükmün temyizi aşamasında Özel Dairece incelenmesi gereken hususun; temyizin kapsamının belirlenerek Yerel Mahkemece bozma üzerine kurulan mahkûmiyet hükmünün gerek hukuka uygunluk gerek uygulama yönünden denetlenmesi olacağı, bu itibarla, dosyanın, temyiz incelemesinin yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanığın 5237 sayılı Kanun'un 82/1-e maddesi uyarınca cezalandırılması, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiğine ilişkindir.
2.Sanık ve müdafiilerinin temyiz sebepleri özetle; sanığın öldürme kastı bulunmadığına, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan raporların yeterli olduğu, izlenen kamera görüntülerine ve dosya kapsamına göre eylemin sanık tarafından öldürme kastıyla gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı kasten öldürme suçunun uygulanma koşullarının bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek belirlendiği, haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle sanık hakkında uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, suç vasfına ilişkin Tebliğname'deki bozma görüşüne iştirak edilmemiş hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.10.2014 tarihli ve 2014/468 Esas, 2014/642 Karar sayılı kararında 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesinin uygulanması karşısında, hükmolunan cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58. ve 5275 sayılı Kanun'un 108/3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz istemi tekerrür hükümleri yönünden yerinde görüldüğünden İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.11.2022 tarihli ve 2022/402 Esas, 2022/388 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi gereği, hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin fıkrasında "tekerrüre esas olduğu" ibaresinden sonra gelmek üzere "sanık hakkında bu ilâmda da 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesinin uygulandığı" ibaresinin eklenmesi, "58/1. maddesi gereğince" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve 5275 sayılı Kanun'un 108/3. maddesi gereğince ikinci kez" ibaresinin eklenmesi suretiyle Tebliğname’ye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre göz önüne alındığında, sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,07.01.2025 tarihinde karar verildi.