"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/483 E., 2023/1169 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
Sanık ...'ın karar tarihinden sonra 25.06.2024 tarihinde öldüğü tespit edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.01.2021 tarihli ve 2019/237 Esas, 2021/1 Karar sayılı kararı ile sanıklar ..., ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan, ayrı ayrı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.09.2023 tarihli ve 2021/483 Esas, 2023/1169 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik Cumhuriyet savcısının (aleyhe), sanık ... müdafii, sanık ... ve sanık ... müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiğine,
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, eksik incelemeye, delillerin hatalı değerlendirildiğine, meşru savunmaya, haksız tahrike, fazla ceza tayinine ve 5237 sayılı Kanun’un 87/1-d maddesinin şartlarının oluşmadığına,
3. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine,
4. Sanık ...’in temyiz sebepleri özetle; beraat kararı verilmesi gerektiğine, haksız tahrike ve 5237 sayılı Kanun’un 87/1-d maddesinin şartlarının oluşmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
A. Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri yönünden;
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosyada eksik incelemenin bulunmadığı, delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanıkların katılanı öldürme kastıyla hareket ettiklerine ilişkin dosyada yeterli somut delil bulunmadığından eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, somut olayda meşru savunma ve haksız tahrik koşullarının oluşmadığı, sanıkların eylemi neticesinde katılanın hayatî tehlike geçirdiği, 5237 sayılı Kanun’un 87/1-d maddesinin uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Katılanın, sanıklardan ...'un eski eşinin yeni eşi olduğu, sanık ...'un bu nedenle katılana yönelik husumet beslediği, olay günü yanında sanıklar ..., ... ve ... olduğu halde araçla katılanın ikametgahının bulunduğu yere gidip kimliklerini gizleyerek katılanı arayıp evrak verme bahanesiyle dışarı çağırdıkları, katılanın aşağı inmesi üzerine sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle katılanı sopalarla ve beden yoluyla darp ederek çene kemiklerinde hayat fonksiyonlarını orta (4.) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığı ve minimal subaraknoid kanama nedeniyle hayatî tehlike geçirecek şekilde yaraladıkları olayda; sanıklar hakkında temel cezaya hükmedilirken, 5237 sayılı Kanun’un 61. maddesindeki ölçütler ve 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gözetilerek, suçun işleniş biçimi, işlendiği yer ve zaman, suç kastının ağırlığı dikkate alınarak temel cezanın makul düzeyde belirlenmesi gerekirken, sanıkların eylemi ile orantılı olmayan şekilde üst sınırdan ceza tayin edilmek suretiyle fazla ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
B. Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden (UYAP) temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre 25.06.2024 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 02.10.2024 tarihli ve 2021/228 Esas, 2024/281 Karar sayılı kararı da gözetilerek sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 64/1. maddesi gereğince düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
IV. KARAR
A. Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleri yönünden;
Gerekçe bölümünde (A-2) paragrafında açıklanan nedenle sanık ... ile sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz sebepleri fazla ceza tayini yönünden yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.09.2023 tarihli ve 2021/483 Esas, 2023/1169 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
B. Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünde (B) paragrafında açıklanan "sanığın ölümü" nedeniyle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.09.2023 tarihli ve 2021/483 Esas, 2023/1169 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyip, aynı Kanun’un 303/1-a maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının "sanığın ölümü" nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.12.2024 tarihinde karar verildi.