"İçtihat Metni"
K A N U N Y A R A R I N A
B O Z M A
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/343 Esas, 2013/604 K.
SUÇ : Kasten yaralama
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması
Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.12.2013 tarihli ve 2013/343 Esas, 2013/604 Karar sayılı kararı ile hükümlüler hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin netice cezaların türü ve miktarı itibarıyla, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi uyarınca kesin nitelikte olmaları sebebiyle 26.12.2013 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 309/1. maddesi uyarınca, 14.05.2024 tarihli ve 2024/10727 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 28.05.20243 tarihli ve KYB-2024/57054 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 28.05.20243 tarihli ve KYB-2024/57054 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, sanıklar ... ve ... haklarında yağma ve tehdit suçlarından yapılan yargılama sonunda, sanıkların üzerine atılı suçları işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle beraatlerine, eylemlerinin kasten yaralama suçu kapsamında kaldığından anılan suçtan 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2013 tarihli ve 2013/343 esas, 2013/604 sayılı kararının yağma ve tehdit suçlarına yönelik beraat kararları yönünden temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14.02:/2018 tarihli ve 2015/1383 esas, 2018/1324 karar sayılı ilâmı ile sanıkların eylemlerinin bir bütün halinde yağma suçunu oluşturup oluşturmadığı yönünde araştırma yapılmaksızın karar verildiği gerekçesiyle anılan hükmün bozulmasına karar verilmesini takiben, yeniden yapılan yargılama sonunda, sanıkların nitelikli yağma suçundan mahkûmiyetlerine dair Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.03.2022 tarihli ve 2018/99 esas, 2022/94 sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 24.01.2024 tarihli ve 2022/3859 esas, 2024/1072 karar sayılı ilâmı ile onararak kesinleştiği, böylece sanıkların kasten yaralama suçundan ayrı ayrı 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmalarına dair Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.013 tarihli kararının kesin olması sebebiyle temyiz incelemesine konu edilemeyeceği anlaşılmış ise de, yaralama suçunun yağma suçunun unsuru olduğu cihetle, kasten yaralama suçundan sanıklara ayrıca ceza verilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. Hükümlülerin olay günü katılanın yanına gelip cebir ve tehdit ile boş senet aldıkları iddiasıyla Konya Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.07.2013 tarihli ve 2013/12636 Soruşturma, 2013/11027 Esas, 2013/702 İddianame numaralı evrakı ile düzenlenen iddianamede hükümlülerin nitelikli yağma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi talep edilmiş, Mahkemece hükümlülerin nitelikli yağma ve silahla tehdit suçlarından beraatlerine, kasten yaralama suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
2. Beraat kararının temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 14.02.2018 tarihli ve 2015/1383 Esas, 2018/1324 Karar sayılı kararı ile eylemin bütün olarak yağma suçunu oluşturup oluşturmadığı araştırılmadan karar verilmesi nedeniyle bozulması üzerine hükümlülerin yağma suçundan mahkûmiyetlerine ilişkin Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01/.03.2022 tarihli ve 2018/99 Esas, 2022/94 Karar sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 24.01.2024 tarihli ve 2022/3859 Esas, 2024/1072 Karar sayılı ilâmı ile onararak kesinleştiği belirlenmiştir.
3. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesinde yer alan; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme uyarınca inceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde; hükümlünün gerçekleştirdiği kasten yaralama eyleminin nitelikli yağma suçunun cebir unsurunu oluşturması nedeniyle hükümlüler hakkında kasten yaralama suçundan da mahkûmiyet kararı verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle,
5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlüler hakkında kasten yaralama suçundan verilen Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.12.2013 tarihli ve 2013/343 Esas, 2013/604 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bozma nedeninin cezanın kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden;
“Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.12.2013 tarihli ve 2013/343 Esas, 2013/604 Karar sayılı kararı ile sanıklarKamil Kınalıtaş ve ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerinin tüm sonuçları ile ortadan kaldırılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.07.2024 tarihinde karar verildi.