Logo

1. Ceza Dairesi2024/5090 E. 2024/7796 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün, cezanın miktarı ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması yönünden doğru olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin, sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, cezanın yasal bağlamda ve gerekçeli olarak belirlendiği, haksız tahrik indiriminin de yerinde uygulandığı hususlarını gerekçe göstererek verdiği mahkûmiyet hükmünde hukuka aykırılık görülmediğinden, katılan vekili ile sanık müdafilerinin temyiz talepleri reddedilerek yerel mahkeme hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2024/179 E., 2024/192 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin ceza süresi bakımından, katılan vekilinin duruşmalı inceleme isteminin ise buna hak ve yetkisi bulunmadığından yerinde görülmeyerek 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmekle gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 26.03.2019 tarihli ve 2017/2390 Esas - 2019/1858 Karar sayılı kararı ile verilen bozma kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda, Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.05.2023 tarihli ve 2020/53 Esas, 2023/311 Karar sayılı kararı ile, sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

2. Bu kararın Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23.01.2024 tarihli ve 2023/6648 Esas, 2024/543 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında teşebbüse ilişkin 5237 sayılı Kanun'un 35/2. maddesinin uygulanması sırasında makul bir ceza yerine üst sınırdan ceza tayini edilmesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.05.2024 tarihli ve 2024/179 Esas, 2024/192 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 29/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan vekilinin temyiz istemi özetle, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, cezanın yetersiz belirlendiğine,

2. Sanık müdafilerinin temyiz istemi özetle, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine, eksik araştırmaya, sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına, cezanın fazla belirlendiğine, haksız tahrik indirim oranına, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine,

ilişkindir.

III.GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik araştırmanın bulunmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçta kullanılan elverişli araç,

darbe yeri ve sayısı ile katılandaki yaralanmanın ağırlığına göre öldürmeye teşebbüs olarak belirlenen suçun vasıflandırılmasında isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, dosya içeriğinden anlaşılan ve katılandan sanığa yönelen haksız nitelikteki söz ve davranışlara göre asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, katılan vekili ve sanık müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.05.2024 tarihli ve 2024/179 Esas, 2024/192 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve sanık müdafilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Hükmolunan netice ceza miktarı ile sanığın tutuklulukta geçirdiği süre dikkate alınarak sanık müdafilerinin tahliye taleplerinin REDDİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

26.11.2024 tarihinde karar verildi.