Logo

1. Ceza Dairesi2024/5213 E. 2024/8577 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: 765 sayılı TCK'dan 5237 sayılı TCK'ya geçiş nedeniyle kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün uyarlanması ve yeni kanuna göre cezanın belirlenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık hakkında 765 sayılı TCK'ya göre verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün, 5237 sayılı TCK'nın yürürlüğe girmesiyle sanık lehine olan hükümlerinin uygulanması amacıyla yapılan uyarlama yargılamasında, yeni TCK hükümlerine uygun ceza tayin edildiği gözetilerek yerel mahkemenin mahkûmiyet hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/371 E., 2024/82 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Hükümlü hakkında kurulan uyarlama hükmünün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.09.2002 tarihli ve 2002/181 Esas, 2002/179 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (765 sayılı Kanun) 448/1, 62/1, 51/1, 59/2, 31. ve 33. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, kamu hizmetinden yasaklanmasına ve kısıtlanmasına karar verilmiştir.

2. Bu kararın hükümlü tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 03.06.2003 tarihli ve 2003/825 Esas , 2003/1220 Karar sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiştir.

3. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.04.2022 tarihli ve 2021/337 Esas, 2022/194 Karar sayılı kararı ile, hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılamasında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1,35/2,29/1,62/1,53/1-2-3. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Bu kararın hükümlü müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.07.2023 tarihli ve 2022/14875 Esas, 2023/4665 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı Kanun'un 35/2 maddesi uyarınca yapılan uygulamada alt sınır ile makul sınır arasında bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 15 yıl hapis cezası belirlenerek fazla ceza tayin edilmesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.02.2024 tarihli ve 2023/371 Esas, 2024/82 Karar sayılı kararı ile, hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılamasında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Hükümlü müdafiinin temyiz istemi, hükümlerin lehine olan hükümlerin uygulanması, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Hükümlü hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 765 sayılı Kanun’un 448/1, 62/1, 51/1, 59/1, 31. ve 33. maddeleri uyarınca kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanmak suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu lehe nitelikteki 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 29/1, 62 ve 53. maddeleri uyarınca kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.02.2024 tarihli ve 2023/371 Esas, 2024/82 Karar sayılı kararında hükümlü müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlü müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.12.2024 tarihinde karar verildi.