"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1853 E. 2023/2078 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.05.2019 tarihli ve 2017/220 Esas, 2019/941 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararının katılan kurum vekili ve sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 17.03.2020 tarihli ve 2020/692 Esas, 2020/861Karar sayılı kararıyla istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine karar verilmiş, anılan kararın katılan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.05.2023 tarihli ve 2022/10364 Esas, 2023/2674 Karar sayılı kararıyla özetle; sanık hakkında kasten yaralama suçundan duruşma açılmaksızın dava dosyası üzerinden yapılan inceleme ile yeni bir hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 289/1-h maddesine aykırı davranılması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 21.09.2023 tarihli ve 2023/1853 Esas, 2023/2078 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/3, 62, 51, 53. maddeleri uyarınca 10 ay 25 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresi belirlenmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan kurum vekilinin temyiz sebepleri özetle; cezanın üst hadden belirlenmesi gerektiğine, takdiri indirim hükümlerinin şartlarının gerçekleşmediğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanık ile şikayetçi arasında gönül ilişkisi bulunduğu, olay günü aralarında çıkan tartışmada sanığın şikayetçinin yumrukla yüzüne vurmak ve bıçakla koluna çizikler atmak suretiyle darp ettiği, şikayetçinin sanığın eylemleri neticesinde burun kemiklerinde hafif (1.) derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda;
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Şikayetçinin soruşturma aşamasında alınan 20.07.2016 tarihli beyanında sanığın bıçakla kollarına çizikler attığına ilişkin beyanın Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 19.07.2016 tarihli raporda yer alan "sol ön kol ekstansör yüz dirsek altında 2x2 cm dermoabrazyon, sağ ön kol lateral yüzde dermoabrazyon" şeklindeki bulgularla desteklendiği, bu haliyle sanığın eyleminde 5237 sayılı Kanun'un 6. maddesi kapsamında silahtan sayılan bıçak kullandığının sabit olduğu, sanığın cezasının 5237 sayılı Kanun'un 86/3-e maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
4.Kabul ve uygulamaya göre de; kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun'un 53/4. maddesi gereğince, aynı Kanun'un 53/1. maddesindeki hak yoksunlarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (3.) ve (4.) paragraflarda açıklanan nedenlerle katılan kurum vekilinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 21.09.2023 tarihli ve 2023/1853 Esas, 2023/2078 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, eksik ceza tayini ve hak yoksunlukları nedeniyle oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2. maddesi uyarınca İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2024 tarihinde karar verildi.