"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/131 E., 2023/1759 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
EK KARAR : Temyiz istemlerinin reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması
Suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkûmiyet kararlarına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz istemleri yönünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.09.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı ek kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296/1-2. maddesi uyarınca temyiz istemlerinin reddine karar verildiği, bu kararın katılan vekili tarafından temyiz edildiği saptanmıştır.
Ek karar yönünden; Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.09.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi uyarınca temyiz
edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı belirlenmiştir.
Asıl karar yönünden;İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2018/48 Esas, 2022/1370 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık hakkında; kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1,3-e, 87/1,a-son, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına,
2. Suça sürüklenen çocuk hakkında; kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86/1,3-e, 87/1,a-son ve 31/3. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
B. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 05.07.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı asıl kararı ile: sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan vekili ile sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafilerinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun'un 280/1. maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun'un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile;
1. Sanık hakkında; kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 37/1, 86/1-3.e, 87/1-a, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına,
2. Suça sürüklenen çocuk hakkında; kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 37/1, 86/1,3-e, 87/1-a ve 31/3. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suçun sabit olmadığına ve silahla işlenmediğine ilişkindir.
2. Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, suçun sabit olmadığına, ceza miktarına, suçun silahla işlenmediğine ve takdîri indirime ilişkindir.
3. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık ve suça sürüklenen çocuğun öldürme kastının bulunduğundan bahisle suç vasfına ve ceza miktarının yetersiz olduğuna, ek karara ilişkin olarak ise sanık ve suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan üst hadden cezalandırılmaları gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
A. Ek Karara İlişkin Katılan vekilinin Temyiz İstemi Yönünden:
Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkûmiyet kararının istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararının 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu ve bu karara yönelik temyiz taleplerinin niteliği karşısında aynı Kanun’un 296/1-2. maddesi uyarınca temyiz taleplerinin reddine karar verilmesi gerektiği, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.09.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı ek kararının bu yönde olduğu anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
B. Asıl Karara İlişkin Temyiz İstemleri Yönünden:
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, eksik incelemenin bulunmadığı, sanık ve suça sürüklenen çocuğun hedef aldığı vücut bölgeleri, yara yerleri, darbe sayısı, katılan hakkında düzenlenen raporlara göre yaraların niteliği, taraflar arasında önceye dayalı öldürmeyi gerektirecek nitelikte husumetin bulunmaması ve sanık ile suça sürüklenen çocuğun fiilden sonraki davranışları birlikte değerlendirildiğinde, sanık ve suça sürüklenen çocuğun eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu, suç vasıflarının kasten yaralama olarak kabulünde ve yaptırımların belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı, suçun silahtan sayılan tabanca kabzası ve tüfeğin dipçiği ile işlendiği, takdîri indirimin Mahkemenin takdîr yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, hükümlerde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınan Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2013/485 Esas, 2014/271 Karar sayılı kararının sanık tarafından kanun yararına bozma istemiyle Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne götürüldüğü ve kararın yerinde olmaması nedeni ile bozulması istemiyle Yargıtaya başvurulduğu, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin, 2015/1806 Esas, 202/26408 Karar sayılı ilamıyla iş bu kararın dava konusu olayın 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğundan bahisle bozulmasına karar verildiği, Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.05.2017 tarihli ve 2015/376 Esas, 2017/443 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında ''...kovuşturma şartı ortadan kalktığından, 5271 sayılı Kanun'un 223/8. maddesi uyarınca davanın düşmesine...” karar verildiği, düşme kararının tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adlî sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başka ilamın bulunmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi hukuka aykırı görülmüş ise de; bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
A. Ek Karara İlişkin Katılan Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden:
Gerekçe bölümünün (A) paragrafında açıklanan nedenle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.09.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
B. Asıl Karara İlişkin Temyiz İstemleri Yönünden:
1. Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünün (B-1) numaralı paragrafında açıklanan nedenlerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 05.07.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Gerekçe bölümünün (B-2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi tekerrür hükümleri yönünden yerinde görüldüğünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 05.07.2023 tarihli ve 2023/131 Esas, 2023/1759 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303. maddesi gereği hüküm fıkrasında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.12.2024 tarihinde karar verildi.