"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/208 E., 2024/236 K.
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine verilen Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.06.2021 tarihli ve 2020/16 Esas, 2021/269 Karar sayılı kararının sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı (aleyhe) tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 27.03.2024 tarihli ve 2022/9431 Esas, 2024/2085 Karar sayılı ilâmı ile nitelikli kasten öldürme suçundan hüküm kurulması gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.06.2024 tarihli ve 2024/208 Esas, 2024/236 Karar sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesi ile sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-a maddeleri delaletiyle 87/4-2.cümle, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan kurum vekilinin temyiz sebepleri özetle, suç vasfına, vekalet ücretine, vesaireye,
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, vesaireye,
3. Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle, suç vasfına, vesaireye ilişkindir.
III. GEREKÇE
Mağdur ...'nin ilk alınan beyanlarında sanığın, maktul bebeğin boğazından tutarak yere çarptığı şeklinde beyanda bulunduğu, 1. Adli Tıp İhtisas Kurulunun 30.10.2020 tarihli raporuna göre, maktulün, yüksek bir yerden atılma veya hızlıca başın sert bir zemine çarptırılması veya sert ve künt bir cismin kafaya direkt havalesi neticesinde öldüğünün tespit edildiği ve böylece mağdurun, ilk anlatımları ile Adli Tıp İhtisas Kurulunca hazırlanan rapordaki ölüm şeklinin uyumlu olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan hüküm kurulması yerine suç vasfında yanılgıya düşülerek adlî tıp raporu ile uyumlu olmayan mağdurun sonraki beyanları esas alınarak kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan hüküm kurulduğundan, Mahkemenin direnme kararı, suç vasfı nedeniyle yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.06.2024 tarihli ve 2024/208 Esas, 2024/236 Karar sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 27.03.2024 tarihli ve 2022/9431 Esas, 2024/2085 Karar sayılı bozma kararının, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun'un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
20.11.2024 tarihinde karar verildi.