Logo

1. Ceza Dairesi2024/5947 E. 2025/2947 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün Yargıtay'ca bozulmasının ardından, yerel mahkemece verilen kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın eyleminde öldürme kastının bulunduğu, yargılama sürecinin usul ve yasaya uygun olduğu, cezanın yasal bağlamda ve gerekçeli olarak belirlendiği, haksız tahrik indiriminde isabetsizlik bulunmadığı gözetilerek, yerel mahkemenin sanığı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine ilişkin kararı onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2021/1889 E., 2024/888 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında Yargıtay bozması üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.07.2018 tarihli ve 2017/70 Esas, 2018/341 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama (86/2) suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin istinaf başvurularının incelenmesi sonucu İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 13.02.2020 tarihli ve 2018/2780 Esas, 2020/571 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten yaralama (86/1) suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.

2. Hükmün sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarihli ve 2021/5069 Esas, 2021/10430 Karar sayılı kararı ile özetle "suç vasfının tayini açısından katılanın Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden raporunun alınması gerektiği" nedeniyle bozulmasına, dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

3. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 14.03.2024 tarihli ve 2021/1889 Esas, 2024/888 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 35/2, 29/1, 53/1, 58/1. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyetin hatalı olduğuna, öldürme kastı bulunmadığına, ceza miktarına, haksız tahrikin oranına, adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Katılanın yaralanmasının yeri ve niteliği, sanık ve kardeşi Hakan'ın husumet besleyerek olay tarihinde katılanı arayıp bulmaları, hedef alınan vücut bölgesi ile meydana gelen netice dikkate alınarak sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, adil yargılanma hakkının ihlal edilmediği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eksik inceleme bulunmadığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, haksız tahrik hükümleri nedeniyle belirlenen indirim oranında isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmadığı, sanığın eylemi ile orantılı şekilde ceza tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 14.03.2024 tarihli ve 2021/1889 Esas, 2024/888 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.04.2025 tarihinde karar verildi.