"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI: 2019/4239 E., 2021/1214 K.
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi
İTİRAZA KONU KARAR: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 04.06.2024 tarihli ve 2022/12396 Esas, 2024/4138 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.09.2024 tarihli ve 1 - 2021/117221 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308/1. maddesinde belirtilen kanunî süresinde yapılan lehe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, "katılan vekilinin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz sebebi ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda, suç vasfının kasten yaralamaya teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı belirlenmiş olup bu durumda bölge adliye mahkemesi kararının kesin nitelikte olduğu belirtilerek, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi" talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
Suç vasfı ile sınırlı olarak yapılan incelemede; Katılan ... ve tanık Mehmet'in beyanları ile sanığın kastının yaralamaya yönelik olduğunun anlaşıldığı, suç vasfının kasten yaralamaya teşebbüs olarak kabulünde ve belirlenen yaptırımda isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, katılan vekilinin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 04.06.2024 tarihli ve 2022/12396 Esas, 2024/4138 Karar sayılı temyiz isteminin reddi ile hükmün onanması ilamının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 22.04.2021 tarihli ve 2019/4239 Esas, 2021/1214 Karar sayılı kararında katılan vekilinin suç vasfına yönelen temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
4. İlamın diğer yönlerinin aynen korunmasına,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Bakırköy 16. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.03.2025 tarihinde karar verildi.