"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1526 E., 2023/2591 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.03.2023 tarihli ve 2022/242 Esas, 2023/56 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-a, d ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
B. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 02.10.2023 tarihli ve 2023/1526 Esas, 2023/2591 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin ve katılan vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanığın öldürme kastının bulunduğundan bahisle suç vasfına ve ceza miktarının yetersiz olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılan hakkında düzenlenen adli rapora göre yaranın niteliği, sanık tarafından hedef alınan bölge, darbe sayısı, katılan ile sanık arasında öldürmeyi gerektirecek nitelikte husumet bulunmaması ve sanığın fiilden sonraki davranışları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu, suç vasfının kasten yaralama olarak kabulünde ve ceza yaptırımının belirlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.04.2007 tarihinde kesinleşip 21.05.2023 tarihinde yerine getirilen, 22.11.2005 tarihli ve 2005/311 Esas, 2005/371 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 109/2-3.b- 5, 58/6-7 maddeleri uyarınca verilen 9 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuş ise de; bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle katılan vekilinin temyiz istemi tekerrür hükümleri yönünden yerinde görüldüğünden Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 02.102023 tarihli, 2023/1526 Esas, 2023/2591 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303. maddesi gereği hüküm fıkrasının mahsus bölümüne "Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.04.2007 tarihinde kesinleşmiş, 22.11.2005 tarihli ve 2005/311 Esas, 2005/371 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 109/2-3.b- 5, 58/6-7 maddeleri uyarınca verilen 9 yıl hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.12.2024 tarihinde karar verildi.