Logo

1. Ceza Dairesi2024/6158 E. 2025/2551 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerine karşı yapılan temyiz incelemesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanıkların ve suça sürüklenen çocuğun eylemlerinin nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, delillerin değerlendirilmesinde ve ceza tayininde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı gözetilerek yerel mahkemenin mahkûmiyet kararları onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/209 E., 2024/259 K.

SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması

Sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafileri tarafından sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan verilen hükümler de temyiz edilmiş ise de anılan suçtan verilen hükümlerin Dairemizin, 05.04.2023 tarihli ve 2022/1520 Esas, 2023/1650 Karar sayılı ilâmı ile temyiz istemlerinin esastan reddi ve düzelterek esastan reddi ile hükümlerin onanmasına dair karar verilmesi suretiyle kesinleştikleri anlaşıldığından, sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafilerinin anılan temyiz istemleri inceleme dışı bırakılmıştır.

Sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine verilen hükümlerin; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı ve 307/3. maddesi gereğince bozma üzerine verilen kararların Yargıtay tarafından incelenmesi gerektiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2021 tarihli ve 2020/39 Esas, 2021/323 Karar sayılı kararı ile verilen hükümlere yönelik İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 27.09.2021 tarihli ve 2021/1294 Esas, 2021/1262 Karar sayılı kararı ile sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a ve 303/1-c maddeleri uyarınca düzeltilerek esastan reddine ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin istinaf başvurusunun ise 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, bu kararların sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 05.04.2023 tarihli ve 2022/1520 Esas, 2023/1650 Karar sayılı ilâmı ile sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-e maddesi ile de cezalandırılmaları gerektiğinin gözetilmemesi ve suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Kanun'un 37/1. maddesi uyarınca müşterek fail sıfatıyla sorumlu tutulması gerektiği halde, iştirakin derecesinde yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde 5237 sayılı Kanun'un 38. maddesi kapsamında azmettiren olarak cezalandırılmasına karar verilmesi nedenleriyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.07.2024 tarihli ve 2023/209 Esas, 2024/259 Karar sayılı kararı ile;

a. Sanıklar Cihan ve Abdulkadir hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 82/1-a-e-h, 35/2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,

b. Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 37/1, 82/1-a-d-e-h, 35/2, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,

Karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; Adli Tıp raporunun yetersiz olduğuna, suç vasfının hatalı belirlendiğine, sanığın öldürme kastının bulunmadığına, kasten yaralama suçundan cezalandırılması gerektiğine, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinin, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna,

2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; usul hükümlerinin ifa edilmediğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, sanığın atılı suçu işlemediğine, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerektiğine, aksi kanaatte sanığın yardım eden olarak cezalandırılması ve suç vasfının kasten yaralama olarak belirlenmesi gerektiğine, üst sınırdan hüküm kurulmasının ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna,

3. Suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan beraatine karar verilmesi, aksi kanaatte suç vasfının silahla kasten yaralama olarak belirlenmesi ve suça sürüklenen çocuğun azmettiren sıfatı ile değil, yardım eden sıfatı ile cezalandırılması gerektiğine ve suça sürüklenen çocuk lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna, İlişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar ve suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçun kanuni tanımındaki fiili gerçekleştiren sanık ...'ın fail olarak kabulünde ve suça sürüklenen çocuğun, diğer sanıklar ile birlikte babasını öldürüp parasını alma konusunda anlaşıp plan yapması, olay gecesi sanıkların eve kolayca girebilmeleri için evin anahtarını sanıklara vermesi, suçta kullanılan bıçağı temin etmesi, sanıkların eve girmesinden sonra babası olan mağdurun kaldığı odayı, ayrıca paranın, uyuşturucu maddelerin ve tabancaların yerlerini göstermesi şeklindeki eylemleri ile diğer sanıklarla birlikte fiil üzerinde ortak hakimiyet kurduğu, 5237 sayılı Kanun'un 37/1. maddesi uyarınca müşterek fail sıfatıyla cezalandırılmasında isabetsizlik bulunmadığı, hükümlere esas alınan adli raporların yeterli olduğu, suça sürüklenen çocuk ile sanıkların, suça sürüklenen çocuğun babası olan mağduru öldürüp parasını alma konusunda anlaşmaları ve bu hususta plan yapmaları, sanıkların hedef aldıkları vücut bölgeleri, yara yerleri ve nitelikleri, kullanılan aletin elverişliliği ile eylemin mağdurun eşi, oğlu ve komşularının müdahalesi sonucu tamamlanamadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, suça sürüklenen çocuk ve sanıkların eylemlerine bağlı ortaya çıkan kastlarının öldürmeye yönelik olduğu, suç vasfının nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek belirlendiği, teşebbüsün ulaştığı aşama ile meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre belirlenen cezaların isabetli olduğu, mağdurdan sanıklar ve suça sürüklenen çocuğa yönelen haksız söz veya davranış bulunmaması karşısında sanıklar ve suça sürüklenen çocuk lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı ve sanık ... lehine takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.07.2024 tarihli ve 2023/209 Esas, 2024/259 Karar sayılı kararında sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

Dava dosyasının,5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.03.2025 tarihinde karar verildi.