Logo

1. Ceza Dairesi2024/61 E. 2024/3780 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay'ın sanığın suçu işlemediği ve savunma hakkının kısıtlandığı iddialarını değerlendirmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin usul ve yasaya uygun hareket ettiği, delilleri değerlendirip gerekçeli karar verdiği, vicdani kanının dosya kapsamıyla uyumlu olduğu ve takdiri indirimin yerindelik gerekçesiyle uygulanmamasının hukuka uygun olduğu gözetilerek, sanığın temyiz talebi reddedilerek yerel mahkeme kararı onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/350 E., 2023/550 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Çaycuma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 28.03.2023 tarihli ve 2022/10356 Esas, 2023/1395 Karar sayılı kararı ile tekerrür hükümlerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin bozma ilâmı üzerine verdiği, 12.10.2023 tarihli ve 2023/350 Esas, 2023/550 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2,3-e, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine ve savunma hakkının kısıtlandığına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Olay günü mağdur ve arkadaşı tanık ...'nin birlikte otururken mağdurun rahatsızlandığı, tanığın arkadaşını hastaneye götürdüğü, bu esnada sanığın mağdura hitaben alkollü mekanlarda şarkı söylediği için çevresinin geniş olduğunu kendisine kız ayarlamasını istediği, kendisinin böyle bir şey yapamayacağını söylediğinde, mağdurun üvey amcası olan sanığın sinirlenerek kapı önünde duran kırık sandalye ile basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, takdîri indirimin Mahkemenin takdîr yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Çaycuma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2023/350 Esas, 2023/550 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.05.2024 tarihinde karar verildi.