"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/241 E., 2024/155 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, düzelterek onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık ... hakkında tayin olunan ceza miktarı itibariyle sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı Kanun'un 310. maddesi gereğince reddine karar verilerek, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yargıtay bozması üzerine verilen Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.12.2020 tarihli ve 2020/2 Esas, 2020/150 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında mağdurlara yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerinin sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve Cumhuriyet savcısı (sanıklar hakkında ...'e yönelik eylemde aleyhe) tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 15.06.2022 tarihli ve 2022/1026 Esas, 2022/5092 Karar sayılı kararı ile özetle "sanıkların eylemlerinin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu, sanık ... hakkında ...’e yönelik hükümde haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiği, sanıklar hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak temel ceza belirlendiği halde, gerekçede alt sınırdan verildiği belirtilerek hükümde çelişkiye neden olunması" nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2024 tarihli ve 2022/241 Esas, 2024/155 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanıklar ..., ... ve ... hakkında ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37/1 delaletiyle 81/1, 35/2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına,
b. Sanıklar ... ve ... hakkında ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,
c. Sanık ... hakkında ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 29, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
d. Sanık ... hakkında ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafilerinin temyiz sebepleri özetle; sanıkların iştirak iradesi bulunmadığına, öldürme kastlarının olmadığından bahisle suç kastına, meşru savunma, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan tüm delillerle
birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükmün denetime olanak verecek şekilde yeterli gerekçeyi içerdiği, eylemlerin sanıklar tarafından iştirak iradesi ile fiil üzerinde ortak hakimiyet kurulmak suretiyle gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanıkların eylemlerine uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, meşru savunma koşulları bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre düzeltme nedeni dışında ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde ve sair yönlere ilişkin yapılan incelemede hükümlerde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. ... ve ... hakkında ... ve ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükümler yönünden;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.04.2018 tarihli ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilâmı ve 09.02.2016 tarihli ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilâmı da gözetildiğinde aleyhe temyiz olmaması nedeniyle 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanıklar lehine kazanılmış hak oluştuğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezalarının kazanılmış hak teşkil eden cezalar üzerinden infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak teşkil eden hapis cezalarının netice ceza şeklinde hükmedilmesi, hukuka aykırı bulunmuş ise de, söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
1. Sanıklar ..., ... ve ... hakkında ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükümler yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.03.2024 tarihli ve 2022/241 Esas, 2024/155 Karar sayılı kararında sanıklar müdafiileri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
2. ... ve ... hakkında ... ve ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükümler yönünden;
Gerekçe bölümünde yer alan (2) numaralı paragrafta açıklanan "kazanılmış hakta hatalı uygulama" nedeniyle sanıklar müdafilerinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.03.2024 tarihli ve 2022/241 Esas, 2024/155 Karar sayılı kararının 1412 sayılı Kanun’un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkralarından kazanılmış hak uygulanmasına ilişkin paragraftaki mahsus yerinden "...ile cezalandırılmasına" ibaresinin çıkartılıp yerine "...üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.03.2025 tarihinde karar verildi.