"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/69 E., 2024/149 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine verilen hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Başkale (Kapatılan) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.04.2015 tarihli ve 2009/247 Esas, 2015/125 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün sanık ve Cumhuriyet savcısı (aleyhe) tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesi'nin 29.11.2018 tarihli ve 2018/2783 Esas, 2018/18520 Karar sayılı bozma ilamı ile özetle "mağdurun yaralanmasına ilişkin İstanbul Adli Tıp Kurumundan rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi, temel cezada alt sınırdan uzaklaşılması ve 5237 sayılı Türk Ceza
Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 87/1-son maddesi gereği cezanın 5 yıl hapis cezasına çıkartılması gerektiğinin gözetilmemesi, hak yoksunlukları yönünden Anayasa Mahkemesinin iptal kararının değerlendirilmesi" nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2.Başkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.03.2024 tarihli ve 2019/69 Esas, 2024/149 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle; zamanaşımının dolduğuna, düşme aksi halde beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Aracıyla köy içinde seyir halinde olan mağdurun yol üzerinde bulunan aracın çekilmesini istediği, bu nedenle sanık ile tartışmaya başladığı, tartışma sırasında sanığın çekiçle mağdurun kafasına vurarak hayati tehlike, ağır (5.) derece kemik kırığı ve kemik alınması nedeniyle işlev yitirilmesi meydana gelecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2.Sanığın tartıştığı mağdurun başına çekiç ile şiddetli şekilde vurması ile mağdurun hayati tehlike, ağır (5.) derece kemik kırığı ve 25 cm kare kemik alınması nedeniyle işlev yitirilmesi meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda; sanığın doğrudan hedef aldığı vücut bölgesi, yaralanmanın yeri ve niteliği, kullanılan aletin öldürmeye elverişliliği, mağdurun yaralanmasına ilişkin ilk bulgularda mağdurun kafasında iki adet darbe bulunması da dikkate alındığında; sanığın mağdura karşı eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek görevsiz mahkemede yargılamaya devamla hüküm tesisi hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan "sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğunun, bu nedenle görevsizlik kararı verilerek dosyanın Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiğinin gözetilmemesi" nedeniyle Başkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.03.2024 tarihli ve 2019/69 Esas, 2024/149 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden başka yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.04.2025 tarihinde karar verildi.