"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İnfaz Hakimliği
SAYISI : 2023/3472 (E), 2023/3901 (K)
İNCELEME KONUSU KARAR : Hükümlünün açık ceza infaz kurumuna iadesine
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan Silifke Ağır Ceza Mahkemesinin 28.03.2017 tarihli ve 2017/102 Esas, 2017/102 Karar sayılı kararıyla 12 yıl 6 ay hapis ve 600,00 Türk lirası adli para cezasına hükümlü ...'ın, bu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A maddesi gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine dair Ereğli (Konya) İnfaz Hâkimliğinin 25.07.2023 tarihli ve 2023/3700 Esas, 2023/3375 Karar sayılı kararını müteakip, hükümlünün, 7456 sayılı 6/2/2023 Tarihinde Meydana Gelen Depremlerin Yol Açtığı Ekonomik Kayıpların Telafisi İçin Ek Motorlu Taşıtlar Vergisi İhdası ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un 15. maddesi ile eklenen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un Geçici 10/1. maddesi uyarınca, ceza infaz kurumuna dönmediği gerekçesiyle Ereğli (Konya) İnfaz Hâkimliğinin 25.07.2023 tarihli kararının kaldırılmasına ve hükümlünün açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine ilişkin Silifke İnfaz Hâkimliğinin 15.09.2023 tarihli ve 2023/3472 Esas, 2023/3901 Karar sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 01.11.2024 tarihli ve 94660652-105-33-5550-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 09.12.2024 tarihli ve 2024/114465 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 09.12.2024 tarihli ve 2024/114465 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"5275 sayılı Kanun'un Geçici 10/1. maddesinde ''..31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır..'' şeklinde düzenleme bulunduğu,
Silifke İnfaz Hâkimliğinin 15.09.2023 tarihli kararı ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un Geçici 10/1. maddesi uyarınca ceza infaz kurumuna dönüş yapmadığından bahisle hükümlü hakkındaki denetimli serbestlik tedbirinin kaldırılmasına ve açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmiş ise de, Hükümlünün Ereğli (Konya) Açık Ceza İnfaz Kurumunda cezasını infaz etmekteyken, Ereğli (Konya) İnfaz Hâkimliğinin 25.07.2023 tarihli ve 2023/3700 Esas, 2023/3375 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A. maddesi gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verildiği, anılan kararın 3. maddesinin (A) fıkrasında, "Ceza İnfaz Kurumundan ayrıldıktan sonra; 7456 sayılı Kanun ile 5275 sayılı Kanun'a eklenen Geçici 10/3. maddesinde belirtilen, ''Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur. '' şeklindeki düzenleme nazara alınarak Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğünün 17.07.2023 tarihli duyurusuna göre; hükümlünün kimliğini ispata yarayan bir belge ile ikametinin bulunduğu yer veya duyuruda SMS/Sorgulama ekranında belirtilen yer denetimli serbestlik müdürlüğüne covid-19 izni bitim tarihi olan 31.07.2023 tarihinden itibaren denetimli serbestlik müdürlüğüne 5 (beş) gün içinde müracaat etmemesi," halinde koşullu salıverilme tarihine kadar olan cezasının infazı için açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verileceğinin ihtar edildiği, Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğünün 25.05.2023 tarihli ve 4635/74428 sayılı yazısı ile, 24.05.2023 tarihli bakan oluru ile Covid-19 izin sürelerinin 31.05.2023 tarihinden itibaren 2 ay süre ile uzatılmasının uygun görüldüğünün belirtildiği ve Cumhuriyet Başsavcılıklarına yazının bildirildiği, Silifke Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 10.08.2023 tarihli ve 2023/960 NKL sayılı yazısından anlaşıldığı üzere hükümlünün 01.08.2023 tarihinde cezaevinden tahliye edildiğinin, Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31.07.2023 tarihine kadar izinli olduğundan dolayı müdürlüğe müracaatının gerçekleşmediğinin belirtildiği, denetimli serbestlik kararının hükümlüğe tebliğ edildiğine dair belgeye de rastlanmadığı, denetimli serbestlik kararının infazına da başlanmadığından hükümlünün hak ve yükümlülüklerinden haberdar olmadığının kabulü gerektiği anlaşıldığından, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
(2) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan ve ilgili mevzuat uyarınca cezalarının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına beş yıl ve daha az süre kalan hükümlülerin talebi aranmaksızın, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına infaz hakimi tarafından karar verilebilir.
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Hükümlünün, 12 yıl 6 ay hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 31.03.2022 tarihli ve 2022/7-1421 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 02.04.2019 tarihinde cezasını infaz etmek üzere ceza infaz kurumuna alındığı ve cezasının infazı sırasında 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 ncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkarıldığı, şartla tahliye tarihi 21.06.2026 olan hükümlü hakkında izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 25.07.2023 tarihli ve 2023/3700 Esas, 2023/3375 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5. Hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 25.07.2023 tarihinde karar verildiği, Covid 19 izninde bulunan ve izne ayrıldığı sırada şartları oluştuğu takdirde denetimli serbestlikten yararlanmayı istediğini beyan eden hükümlünün izin dilekçesinde bildirdiği uyap da kayıtlı cep telefonuna SMS gönderildiği Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 10.08.2023 tarihli ve 2023/960 NKL sayılı yazısından anlaşılmakla, cep telefonuna gönderilen SMS ile hakkında denetimli serbestlik kararı verildiği, izin süresinin bittiği, artık infaz işlemlerinin bu aşamadan sonra Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce yapılacağı konusunda bilgilendirilen hükümlünün yasal süresi içerisinde geçerli bir mazereti olmaksızın izne ayrıldığı Açık Ceza İnfaz Kurumuna yada Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne müracaat etmediği anlaşılmakla, hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak Açık Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine dair verilen kararda hukuka aykırılık bulunmadığından, haklı sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
III. KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.03.2025 tarihinde karar verildi.