Logo

1. Ceza Dairesi2024/7954 E. 2025/1288 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın nitelikli kasten öldürme suçundan beraat kararına karşı katılanın temyiz isteminin değerlendirilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ve şüphenin sanık lehine yorumlanması gerektiği gözetilerek yerel mahkemenin beraat kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2024/155 E., 2024/287 K.

SUÇ : Nitelikli kasten öldürme

HÜKÜM : Beraat

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 24.05.2021 tarihli ve 2021/170 Esas, 2021/8783 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 27.12.2021 tarihli ve KD 1- 2021/113269 sayılı itirazı üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 10.03.2022 tarihli ve 2022/575 Esas, 2022/1879 Karar sayılı ilâmı ile; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden itirazın reddine, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 12.07.2023 tarihli ve 2022/1-244 Esas, 2023/399 Karar sayılı kararı ile; Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 24.05.2021 tarihli ve 2021/170 Esas, 2021/8783 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.09.2020 tarihli ve 2020/493 Esas, 2022/157 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyetine karar verilmesi nedeni ile bozulmasına, karar verilmiştir.

3. Osmaniye 1.Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.07.2024 tarihli ve 2024/155 Esas, 2024/287 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkında maktul ...'ya karşı nitelikli kasten öldürme suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Katılan Kurum vekilinin temyiz sebepleri özetle; kararın usul ve yasaya aykırı olduğu nedeni ile bozulması gerektiğine, ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından şüphe sanık lehine değerlendirilerek atılı suçtan beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan Kurum vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Osmaniye 1.Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.07.2024 tarihli ve 2024/155 Esas, 2024/287 Karar sayılı kararında katılan Kurum tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden katılam Kurum vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.02.2025 tarihinde karar verildi.