Logo

1. Ceza Dairesi2024/8068 E. 2025/1059 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair verilen hükmün, sanık müdafii tarafından yeterli delil olmadığı, meşru savunma veya sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiği, haksız tahrik indiriminin azami hadden uygulanması gerektiği gibi gerekçelerle temyiz edilmesi üzerine hükmün onanıp onanmayacağı uyuşmazlığı.

Gerekçe ve Sonuç: Yargılama sürecinin usul ve yasaya uygun olduğu, delillerin yeterli ve gerekçeli kararda tartışıldığı, sanığın kastının bulunduğu, meşru savunma veya sınırın aşılması hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, haksız tahrik indiriminin yerinde olduğu ve lehe uygulanabilecek başka bir hüküm bulunmadığı gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/1233 E., 2023/1331 K.

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.03.2018 tarihli ve 2017/18 Esas, 2018/103 Karar sayılı kararı ile sanığın neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan mahkûmiyetine dair verilen hükme yönelik katılan vekili ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.09.2019 tarihli ve 2018/2528 Esas, 2019/2024 Karar sayılı kararı ile kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/1. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 9 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, bu kararın sanık ... müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 14.06.2023 tarihli ve 2023/455 Esas, 2023/4177

Karar sayılı ilâmı ile hüküm ile gerekçe arasında çelişkiye neden olunması ve eksik inceleme nedenleriyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

2. Bozma üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 15.09.2023 tarihli ve 2023/1233 Esas, 2023/1331 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 35/2, 29/1, 53/1. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına, meşru savunma ya da sınırın aşılması hükümlerinin uygulanma koşullarının oluştuğuna, suç vasfının olası kast ya da bilinçli taksirle yaralama olarak belirlenmesi gerektiğine, sanığın öldürme ya da yaralama kastının bulunmadığına ve azami hadden haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, olası kast ya da bilinçli taksirle yaralama suçlarının unsurlarının gerçekleşmediği, suçta kullanılan aracın pompalı tüfek olması, isabet yeri, atış mesafesi ve katılanda meydana gelen yaralanmanın ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde sanığın eylemine uyan suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs suçu olarak doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, sanığın tüfekle ateş etme eylemini, katılanın bıçakla saldırısı sona erdikten sonra gerçekleştirmesi nedeniyle meşru savunma ya da sınırın aşılması hükümlerinin uygulanma koşullarının gerçekleşmediği, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği ve sanık lehine uygulanma koşulları oluşan başkaca lehe hükmün bulunmadığı anlaşılmakla, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 15.09.2023 tarihli ve 2023/1233 Esas, 2023/1331 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

13.02.2025 tarihinde karar verildi.