Logo

1. Ceza Dairesi2024/922 E. 2024/5396 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın cezai ehliyetinin olup olmadığı ve kasten yaralama suçundan beraatine karar verilip verilemeyeceği noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın akıl hastalığı nedeniyle cezai ehliyetinin olmadığı ve 5237 sayılı TCK'nın 32/1. maddesi kapsamında kaldığı, bu nedenle hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ancak 5237 sayılı TCK'nın 57/1. maddesi gereğince koruma ve tedavi amaçlı güvenlik tedbirine hükmedilmesi gerektiği gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

B O Z M A Ü Z E R İ N E

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2018/699 E., 2023/218 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, koruma ve tedavi amaçlı güvenlik tedbirine hükmedilmesine

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Kütahya(Kapatılan) 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.03.2015 tarihli ve 2014/866 Esas, 2015/334 Karar sayılı kararının, sanık vasisi tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 31.10.2018 tarihli ve 2018/769 Esas, 2018/16333 Karar sayılı ilâmı ile özetle; sanığın savunmasının yakalama kararına istinaden yakalandığı yer mahkemesi aracılığıyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 196/2. maddesine muhalefet edilmesi, ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması, yüzde sabit iz kalıp kalmayacağı yönündeki raporun olay tarihinden en az 6 aylık süre geçtikten sonra yapılacak muayene sonucunda düzenlenmesi gerekirken, olaydan yaklaşık 5 ay 2 gün sonra 12.03.2015 tarihli Kütahya Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen rapor hükme esas alınmak suretiyle eksik araştırma ile hüküm kurulması, sanığın 5237 sayılı Kanun'un 32/1-2. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının tespiti için dava dosyası ile birlikte önceki tedavilerine ilişkin tüm belgeler ve raporları da eklenerek Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan,tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden veya Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından sağlık kurulu raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması, ilk haksız hareketin kimin tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edilemediği gerekçesiyle haksız tahrik hükümleri uygulandığına göre sanığın cezasından 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi uyarınca asgari (1/4) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/3) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedenleriyle bozulmasına ve sanığın kazanılmış hakkının, 1412 sayılı Kanun'un 326/ son maddesi uyarınca dikkate alınmasına karar verilmiştir.

2. Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.03.2023 tarihli ve 2018/699 Esas, 2023/218 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 32/1, 57/1, 57/2, 57/3, 57/4 ve 5271 sayılı Kanun'un 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, koruma ve tedavi amaçlı güvenlik tedbirine hükmedilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına, vesaire ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Suç tarihinde mağdurun uyumak için tren garı bekleme salonuna gittiği, aynı salonda bulunan sanıkla tartıştıkları, sanığın üzerinde taşıdığı maket bıçağı ile mağdurun suratına vurarak yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Gerekçeli karar başlığında şikayetinden vazgeçen ...'ın sıfatının "mağdur" yerine "katılan" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.

3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanığın düzenlenen sağlık raporunda cezai ehliyetinin olmadığı, 5237 sayılı Kanun'un 32/1. maddesi kapsamında kaldığı ve hakkında 5237 sayılı Kanun'un 57. maddesi gereğince güvenlik tedbirine hükmedilmesi gerektiği kanaatine varılarak sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 32. maddesi delaletiyle 5271 sayılı Kanun'un 223/3-a maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ve 5237 sayılı Kanun'un 57/1. maddesi gereğince koruma ve tedavi amaçlı yüksek güvenlikli bir sağlık kurumunda sağlık kurulunca toplum açısından tehlikeliliğin ortadan kalktığı veya önemli ölçüde azaldığı hususunun raporla belirtilmesine kadar koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde eleştiri nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Kütahya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.03.2023 tarihli ve 2018/699 Esas, 2023/218 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri nedeni dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.09.2024 tarihinde karar verildi.