"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2616 E., 2023/2468 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstinaf bozması sonrası Fethiye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.05.2023 tarihli ve 2022/587 Esas, 2023/301 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanık hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
b. Mağdurlar ... ve Vedat'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2.İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 18.09.2023 tarihli ve 2023/2616 Esas, 2023/2468 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelen sanık müdafiinin ve Cumhuriyet savcısının (aleyhe) istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın öldürme kastı bulunmadığından bahisle suç vasfına, delil yetersizliğine, eksik incelemeye, raporların yetersiz olduğuna ve haksız tahrik hükümlerinin üst hadden uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
A. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, mağdurlar ... ve ... yönelen eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, mağdur ...'da meydana gelen yaralanmanın yeri ve niteliği, darbelerin sayısı ve şiddeti, suçun işlenmesinde kullanılan tüfeğinin öldürmeye elverişliliği dikkate alındığında suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, her ne kadar mağdur ...'ta yaralanma meydana gelmemiş ise de; önceye dayalı husumetin varlığı, suçun işlenmesinde kullanılan tüfeğin öldürmeye elverişliliği ile sanığın hedef gözeterek en az 3 el tüfekle ateş ettiği hususları birlikte değerlendirildiğinde suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünün yerinde olduğu, eksik incelemenin bulunmadığı, mağdurlar ... ve ...'tan sanığa yönelen haksız söz ve davranışın ulaştığı boyut dikkate alındığında haksız tahrik nedeniyle uygulanan indirim oranının isabetli olduğu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde sanığın mağdur ...'a yönelik eylemi yönünden bozma nedeni dışında hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Sanık hakkında mağdur ...'a yönelik kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden;
Dosya içeriği dikkate alındığında; olay tarihinde mağdur ...'ın sanık ile konuşmak üzere ikametine gittiği, sanık ve mağdur ...'ın bir müddet tartıştıktan sonra ayrıldıkları, mağdur ...'ın, sürücülüğünü mağdur ...'ın yaptığı minibüse bindiği, mağdurlar hareket etmek üzereyken sanığın ikametinden
çıkarak mağdurların bulunduğu minibüse doğru tüfekle 3 el ateş ettiği olayda, sanık ile mağdur ... arasında önceye dayalı husumet bulunmadığı, mağdur ...'ın olay günü araçtan hiç inmediği, sanığın tüfekle ateş etmesi neticesinde mağdur ...'ta herhangi bir yaralanma dahi meydana gelmediği, sanığın eylemini mağdur ...'ın aracın şoför koltuğunda bulunduğu esnada gerçekleştirdiği, araca isabet eden saçma tanelerinin aracın sol arka ve sol orta kısımlarında yer aldığı, dolayısıyla sanığın tüfek ile ateş ederken mağdur ...'ın bulunduğu yeri hedef almadığı gibi bu bölgelerde herhangi bir isabet izine rastlanılmadığı anlaşılmakla, sanığın mağdur ...'a yönelik atılı suçtan mahkûmiyetine yeter kesin delil bulunmadığından, şüphe sanığın lehine değerlendirilerek beraati yerine delillerin takdir ve değerlendirmesinde yanılgıya düşülerek mahkumiyet kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık hakkında mağdurlar ... ve ...'a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümler yönünden
Gerekçe bölümünde (A) paragrafında açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 18.09.2023 tarihli ve 2023/2616 Esas, 2023/2468 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun'un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B. Sanık hakkında mağdur ...'a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden
Gerekçe bölümünde (B) paragrafında açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz istemi sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi yönünden yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 18.09.2023 tarihli ve 2023/2616 Esas, 2023/2468 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun'un 304/2-a maddesi uyarınca Fethiye 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.04.2025 tarihinde karar verildi.