"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/741 E., 2023/1345 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından suç vasfına yönelik aleyhe temyiz edildiğinden temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, temyiz incelemesinin Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz istemi ile sınırlı olarak yapılmasına karar verilerek, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.12.2020 tarihli ve 2020/141 Esas, 2020/281 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 29/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 19.10.2023 tarihli ve 2021/741 Esas, 2023/1345 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısı (aleyhe) ve sanık müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle, suç vasfı doğru belirlendikten sonra sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 36. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının takdiri mahkemede olmak üzerine sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, hedef alınan vücut bölgeleri, isabet yerleri ile mağdurdaki yaralanmanın ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın kastının öldürmeye yönelik olduğu ancak, olay sonrasında sanığın mağdurun yaralarına tampon yapması ve hastaneye götürülmesine katkı sağlaması nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 36. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme hükümleri uyarınca, meydana gelen neticeye göre, suç vasfının neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcının temyiz sebeplerinin incelenmesi ile hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 19.10.2023 tarihli ve 2021/741 Esas, 2023/1345 Karar sayılı kararında Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının suç vasfına yönelen temyiz sebebi yerinde görülmediğinden, temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.09.2024 tarihinde karar verildi.