"İçtihat Metni"
K A N U N Y A R A R I N A
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/226 E., 2023/132 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Düzelterek onama
Sanık hakkında kanun yararına bozma üzerine verilen hükmün; yargılamanın yenilenmesi üzerine verilen kararlar yönünden inceleme yapan Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.06.2022 tarihli ve 2019/219 Esas, 2022/400 Karar sayılı kararında ayrıntıları açıklandığı üzere 7165 sayılı Kanun’un 9. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/3. maddesinde yer alan Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uyulması sonrasında verilen karara karşı istinaf veya temyiz sınırlarına bakılmaksızın sadece temyiz yoluna başvurulacağına ilişkin düzenlenme uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kalkandere Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2020 tarihli ve 2020/81 Esas, 2020/191 Karar sayılı kararının itiraz edilmeksizin kesinleşmiş olması nedeniyle Adalet Bakanlığının talebi ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozma istemi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin,
20.09.2021 tarihli ve 2021/10164 Esas, 2021/12417 Karar sayılı ilâmıyla özetle; sanığın eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2. maddesi kapsamında kaldığı hâlde sanık hakkında temel ceza belirlenirken 5237 sayılı Kanun'un 86/1. maddesinin uygulanmasında isabet görülmemesi nedeniyle kanun yararına bozulmasına ve 5271 sayılı Kanun’un 309. maddesi uyarınca gerekli işlemin mahallinde yapılmasına karar verilmiştir.
2. Kalkandere Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2023 tarihli ve 2022/226 Esas, 2023/132 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle, cezayı kabul etmediğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanığın başka suçtan hükümlü olan mağdur ile aynı nezarethanede iken mağdura kelepçe ile vurarak mağduru adlî muayene raporuna göre basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanık hakkında kanun yararına bozma ilâmı öncesinde 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesine göre tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı dikkate alınmadan bozmadan sonra kurulan hükümde 5271 sayılı Kanun'un 309/4-b maddesine aykırı olarak 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesine göre hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilerek sanığın kazanılmış hakkının ihlal edilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de anılan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan (3) numaralı paragrafta açıklanan sanığın kazanılmış hakkının ihlal edilmesi nedeniyle sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden Kalkandere Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2023 tarihli ve 2022/226 Esas, 2023/132 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının tekerrür hükmünün uygulanmasına ilişkin paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Kalkandere Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.09.2024 tarihinde karar verildi.