"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/2518 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da kullanmak suçundan Küçükçekmece 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.09.2022 tarihli ve 2021/649 Esas, 2022/699 Karar sayılı kararı ile 2 yıl 1 ay hapis cezasına hükümlü ...'ın, iş bu cezasının infazı amacıyla Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünde bulunmaktayken hükümlünün 14.02.2023 tarihinden itibaren Covid-19 hastalık iznine ayrılmasının ardından, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un geçici 105/A maddesi gereğince, 28.02.2024 tarihinden itibaren başlamak suretiyle cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Bakırköy 2. İnfaz Hâkimliğinin 02.03.2023 tarihli ve 2023/1657 Esas, 2023/1605 Karar sayılı kararını müteakip, Covid-19 hastalık izninin bitim tarihi olan 31.07.2023 tarihinden itibaren 15 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurulmaması nedeniyle açık ceza infaz kurumuna iade edilmesine ilişkin Bakırköy 3. İnfaz Hâkimliğinin 22.09.2023 tarihli ve 2023/8778 Esas, 2023/9389 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Bakırköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2023 tarihli ve 2023/2518 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 20.01.2025 tarihli ve 94660652-105-34-5540-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.01.2025 tarihli ve 2025/9863 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.01.2025 tarihli ve 2025/9863 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28.06.2024 tarihli ve 2024/4103 Esas, 2024/4810 Karar sayılı ilâmında yer alan, "...hükümlünün 06.08.2023 tarihine kadar Bolu Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne müracaat etmesi gerektiğine dair "01.08.2023 tarihli ve 2023/523 sayılı Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne Nakil ve Tebliğ Tebellüğ Belgesinin" ve yokluğunda verilen denetimli serbestlik kararının hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, tebliğ edilmedi ise niçin tebliğ edilmediği ayrıca hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme sonucu verilen karar hukuka aykırı olup, bu karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür..." şeklindeki açıklamalar nazara alındığında;
İnfaz dosyası kapsamına göre, hükümlünün infaz etmekte olduğu cezasının 2 yıl 1 ay hapis cezası olması nedeniyle, cezanın infazına doğrudan Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünde başladığı ve 14.02.2023 tarihinden itibaren Covid-19 hastalık iznine ayrıldığı, dolayısıyla açık ceza infaz kurumunda cezasını infaz etmekte iken Covid-19 izninden faydalanan hükümlü statüsünde bulunduğu,
Cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Bakırköy 2. İnfaz Hâkimliğinin 02.03.2023 tarihli kararı ile karar tarihi itibarıyla covid-19 izninde bulunan hükümlünün, 28.02.2024 tarihinden geçerli olmak üzere kalan cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, izin süresinin bitiş tarihi olan 31.03.2023 tarihinden itibaren ya da anılan tarihte yeniden izinli sayılmasına ilişkin herhangi bir karar alınması halinde o tarihten itibaren 5 gün içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmemesi halinde açık ceza infaz kurumuna gönderileceğine karar verildiği ancak anılan kararın hükümlünün yokluğunda verildiği gibi hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edildiğine dair bir tebligatın da dosya içerisinde bulunmadığı,
Buna rağmen Küçükçekmece Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce hükümlünün yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığının ihbar edilmesi üzerine, Bakırköy 3. İnfaz Hâkimliğinin 22.09.2023 tarihli kararıyla hükümlülerin kendi infaz durumlarını takip etme yükümlülüklerinin olduğu, bu kapsamda denetimli serbestlik kararının tebliğinin gerekmediği, Covid-19 izninden dönmesi gereken son tarihin 31.07.2023 olduğu ve hükümlünün yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, denetimli serbestlik kararının hükümlüye usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, tebliğ edilmedi ise niçin tebliğ edilmediği ayrıca hükümlünün Uyap sisteminde kayıtlı telefon numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili mesaj gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme
sonucu hükümlünün yasal süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmadığından bahisle açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilemeyeceği cihetle, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.
3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci fıkrası;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
Şeklinde düzenlenmiştir.
4. Hükümlünün 2 yıl 1 ay hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 16.02.2023 tarihli ve 2023/7-11341 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 14.02.2023 tarihinde cezasını infaz etmek üzere ceza infaz kurumuna alındığı ve aynı gün 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 uncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkartıldığı, şartla tahliye tarihi 28.02.2024 olan hükümlü hakkında, izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 02.03.2023 tarihli ve 2023/1657 Esas, 2023/1605 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca kalan cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik uygulanarak infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.
5. İnfaz Hakimliğince şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verilen hükümlünün, izin bitim tarihinde infaz işlemlerinin devam ettiği infaz kurumuna dönme zorunluluğu olduğunu ve dönmediği kabul edilerek hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 02.03.2023 tarihinde karar verildiği anlaşılmakla, denetimli serbestlik kararının ve Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü tarafından düzenlenen02.03.2023 tarihli ve 2023/2667 sayılı "Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğüne Nakil ve Tebliğ Tebellüğ Belgesinin" hükümlüye usulüne uygun şekilde tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın eksik inceleme sonucu verilen İnfaz hakimliği kararına karşı yapılan itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken, reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Bakırköy 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16.10.2023 tarihli ve 2023/2518 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.04.2025 tarihinde karar verildi.