"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/694 E., 2024/14 K.
SUÇ : Kasten yaralama
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.01.2024 tarihli ve 2023/694 Esas, 2024/14 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-a, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 272/3-a maddesi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 10.01.2024 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309/1. maddesi uyarınca, 17.01.2025 tarihli ve 2024/9343 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.02.2025 tarihli ve KYB-2025/11166 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.02.2025 tarihli ve KYB-2025/11166 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"1) Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.01.2024 tarihli kararı ile sanığın müşteki ...'e yönelik eylemi nedeniyle üst soya karşı kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, sanığın tüm aşamalardaki savunmalarında ve diğer müştekinin ifadelerinde sanığın müşteki Kadir'e saldırmaya çalıştığı ancak diğer müştekinin araya girmesi nedeniyle eylemini gerçekleştiremediğinin ifade edilmesi karşısında, teşebbüs hükümleri uygulanmaksızın kasten yaralama suçundan cezalandırılmasında,
2) Kabule göre de;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesinde yer alan '(1) Sanık, suçun hukuki niteliğinin değişmesinden önce haber verilip de savunmasını yapabilecek bir halde bulundurulmadıkça, iddianamede kanuni unsurları gösterilen suçun değindiği kanun hükmünden başkasıyla mahkum edilemez. (2) Cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek haller, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında aynı hüküm uygulanır.' şeklindeki düzenleme ile, benzer bir konuya ilişkin olarak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.02.2024 tarihli ve 2023/9-521 esas, 2024/97 karar sayılı ilamında, '...iddianamede kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilen eylemin kasten yaralama suçunu oluşturacağı görüşünde olan mahkemece, sanığa ek savunma hakkı da verilmek suretiyle bahse konu suçtan hüküm kurulabilecektir.' şeklindeki açıklamalar nazara alındığında; somut olayda iddianamede kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kamu davası açıldığı halde, anılan Kanun’un 35. maddesi uygulanmadan, sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin 86/2 ve 86/3-a maddeleri uygulanmak suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 226. maddesine aykırı davranılmasında isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. İnceleme konusu hükümde; şikâyetçi babasına saldırmaya çalışan hükümlü hakkında şikâyetçiyi kasten yaralamaya teşebbüs suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda hükümlü hakkında belirlenen cezadan 5271 sayılı Kanun'un 226/1. maddesine aykırı olacak şekilde ek savunma hakkı da verilmeden 5237 sayılı Kanun'un 35. maddesi nedeniyle indirim uygulanmadığı anlaşılmıştır.
2. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesinin; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklinde düzenlendiği belirlenmekle, hükümlü hakkında teşebbüs nedeniyle indirim yapılmadan karar verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan verilen Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.01.2024 tarihli ve 2023/694 Esas, 2024/14 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309/4-d maddesi uyarınca bozma nedeninin daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
“Sanığın kasten yaralamaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi gereği 120 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanığın eylemini babasına yönelik gerçekleştirmesi nedeniyle sanık hakkında belirlenen temel cezadan 5237 sayılı Kanun’un 86/3-a maddesi gereği (1/2) oranında artırım uygulanarak 180 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanığın eylemi teşebbüs aşamasında kaldığından teşebbüsün derecesine göre sanık hakkında belirlenen cezadan 5237 sayılı Kanun’un 35/2. maddesi gereği (3/4) oranında indirim uygulanarak 45 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanığın lehine takdiri indirim sebebi uygulanarak sanık hakkında belirlenen cezadan 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi gereği (1/6) oranında indirim uygulanarak 37 gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanık hakkında belirlenen gün karşılığı adlî para cezasının, suç tarihinde lehe olan 5237 sayılı Kanun’un 52/2. maddesi gereği günlüğü 20,00 TL’den olmak üzere paraya çevrilmesiyle 740,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, infazın belirlenen şekilde yapılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.03.2025 tarihinde karar verildi.