"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/1577 E., 2020/2376 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince katılan sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; katılanlar yönünden Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere suç vasfına yönelik aleyhe temyiz edildiğinden temyiz edilebilir olduğu, sanık ... yönünden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-b maddesi kapsamında temyizi kabul olmadığı, 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği tespit edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin
reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Bilecik Ağır Ceza Mahkemesinin 08.02.2018 tarihli ve 2017/101 Esas, 2018/53 Karar sayılı kararı ile,
1. Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'ye karşı kasten öldürmeye teşebbüs ve tehdit suçlarından 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine,
2. Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'e karşı, kasten öldürmeye teşebüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35, 29, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
3. Katılan sanık ... hakkında katılan ...'e karşı, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35, 29, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
karar verilmiştir.
B. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.12.2020 tarihli ve 2018/1577 Esas, 2020/2376 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere ilişkin Cumhuriyet savcısı, katılan sanık ... müdafii, katılan sanık ... ile katılan ... vekilinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile,
1. Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'ye karşı eylemlerin bir bütün olarak silahla tehdit suçunu oluşturduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun'un 106/2-a, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2. Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'e karşı, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35, 29, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
3. Katılan sanık ... hakkında katılan ...'e karşı, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35, 29, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 7 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan ... vekilinin temyiz sebepleri özetle; katılan sanık ...'in eyleminin tehdit değil kasten öldürmeye teşebbüs olduğuna ilişkindir.
B. Katılan sanık ... ile katılan ... vekilinin temyiz sebepleri özetle; Muhammed'te silah bulunmadığı halde tehdit suçundan ceza verilmesi ve Ali hakkında her iki suç için haksız tahrik hükümleri uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna, Ali hakkında tasarlayarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan en üst hadden mahkumiyet kararı verilmesi ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, katılan sanık ...'nin eylemlerini
öldürme kastıyla gerçekleştirdiğinin saptandığı ancak öldürme kararını ne zaman aldığının ve belli bir hazırlıkla eylemlerini gerçekleştirdiğinin kesin olarak saptanamadığı, oluşan şüpheli durumun sanık aleyhine yorumlanamayacağı, bu itibarla tasarlamanın koşullarının bulunmadığı, katılan sanık ...'nin eylemlerinde kullandığı silah, hedef alınan vücut bölgeleri, atış sayısı, yaralanmaların niteliği, eylem sırasında ve sonrasında sergilediği tutum ve davranışlar nazara alındığında suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı bu nedenle eylemlere uyan suç vasıfları ile yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, silahla tehdit eyleminin sanık ... tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, katılan sanık ...'in eylemine ilişkin olarak belirlenen suç vasfının isabetli olduğu anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Katılan sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık ... yönünden verilen cezaların miktarı itibariyle 5271 sayılı Kanun'un 286/2-b maddesi uyarınca temyizi kabil olmadığından katılanlar Muhammed ve Kadir vekilince ve sanık müdafiinin ileri sürülen suç vasfına yönelik aleyhe temyiz istemleri yerinde görülmediğinden Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.12.2020 tarihli ve 2018/1577 Esas, 2020/2376 Karar sayılı kararında; katılanlar vekillerinin temyiz istemlerinin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Katılan sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 16.12.2020 tarihli ve 2018/1577 Esas, 2020/2376 Karar sayılı kararında katılan ... vekili, sanık ... müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Bilecik Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.03.2025 tarihinde karar verildi.