"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/244 E., 2024/341 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
KARAR : Direnme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Patnos Ağır Ceza Mahkemesinin 24.10.2024 tarihli ve 2024/244 Esas, 2024/341 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 26.03.2024 tarihli ve 2023/6619 Esas, 2024/2037 Karar sayılı bozma kararına karşı direnme kararı verildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesiyle değişik 307/4. maddesi ile 6763 sayılı Kanun’un 38. maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede;
Mahkemece verilen direnme kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260/1. fıkrası gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde
olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Malazgirt Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli ve 2016/145 Esas, 2016/190 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 20.05.2021 tarihli ve 2021/6715 Esas, 2021/8395 Karar sayılı ilâmı ile eksik inceleme ile suç vasfının belirlenip sonucuna göre görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Patnos Ağır Ceza Mahkemesinin 21.02.2023 tarihli ve 2022/5 Esas, 2023/68 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29/1, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Patnos Ağır Ceza Mahkemesi kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 26.03.2024 tarihli ve 2023/6619 esas, 2024/2037 Karar sayılı kararı ile sanığın öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine Patnos Ağır Ceza Mahkemesinin 24.10.2024 tarihli ve 2024/244 Esas, 2024/341 Karar sayılı kararı ile bozma kararına karşı direnme kararı verilerek, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; suç vasfının öldürmeye teşebbüs olduğuna ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; delillerin hatalı değerlendirildiğine, sanığın atılı suçu işlemediğine, kararın gerekçesiz olduğuna, vesaireye ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Mağdur sanık ...'ın mağdur ...'ın oğlu olduğu, olay günü mağdur ...'ın çarşıda bulunduğu sırada evi arayarak elindeki poşetlerin ağır olması nedeniyle çocuklarından birisinin yardım etmesi için gelmesini istediği, mağdur sanık ...'ın mağdur ...'ın yanına giderek poşetleri aldığı ve eve döndüğü, mağdur sanık ... ile kardeşi olan mağdur ... arasında tartışma yaşandığı, tartışma sırasında mağdur sanık ...'ın mağdur ...'a eliyle vurarak yaralanmasına sebebiyet verdiği, daha sonra mağdur sanık ...'ın mutfakta bulunan bıçağı alarak mağdurlar ... ve Ebru'yu öldürmekle tehdit ettiği, bu sırada içeriye mağdur ...'ın geldiği, mağdur ...'ın mağdur sanık ...'dan bıçağı almaya çalıştığı sırada mağdur sanık ...'ın elinde bulunan bıçakla babası olan ...'a üstüme gelme seni de bıçaklarım demek sureti ile tehdit ettiği, mağdur sanık ...'ın yeğenlerinin yardım istemesi üzerine elinde bulunan av tüfeğiyle mağdur ...'ın evine geldiği, mağdur sanık ...'ın elinde bıçak bulunduğu sırada mağdur sanık ...'a "yaklaşma senide vururum" şeklinde ifadelerle
tehdit ettiği, bunun üzerine mağdur sanık ...'ın elinde bulunan tüfekle önce havaya iki el sonra mağdur sanık ...'a bir el ateş ederek hayati tehlikeye neden olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği anlaşılmıştır.
2. Mağdur sanık ...'ın elindeki bıçağı çevresinde bulunan aile bireylerine doğru salladığı sırada mağdur sanık ...'ın mağdur sanık ...'a av tüfeği ile ateş ettiği olayda; Muş Adli Tıp Şube Müdürlüğünden alınan raporlara göre mağdur sanık ...'ın sol kolunda 5x4 cm ebatta lezyon, sol yanında 4x2 cm ve 1x1 cm ebatta lezyon olduğu, göğüs solda 2 adet 4x2 cm ebatta sıyrık ve muhtelif sayı ve ebatta saçma giriş delikleri, sırt ve belde saçma tanesi girişleri bulunduğu ve solda pnömotoraks, sağ klavikulada kırık, 1. kotta kırık şeklinde tespit edilen yaralanmaları nedeniyle mağdurun hayati tehlike geçirecek, kemik kırığının yaşam fonksiyonlarına etkisi (4.) derece olacak şekilde yaralandığı olayda; her ne kadar Muş Adi Tıp Şube Müdürlüğünün 16.06.2022 tarihli raporunda "18.07.2014 tarih ve 537751 sayılı epikriz raporunda hastanın araç içi trafik kazası nedeniyle acil serviste değerlendirildiği" belirtilmiş ise de, anılan epikriz raporunda ve daha önceki tarihli raporlarda bu yönde bir bilgi bulunmadığı gözetilerek mezkur ibarenin sehven yazıldığı değerlendirilerek, mağdurda meydana gelen yaralanmanın boyutu, suçta kullanılan tüfeğin öldürmeye elverişli olması, hayati bölgenin hedef alınması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık ...'ın ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu gözetilmeden kasten yaralama suçundan hüküm kurulması hukuka aykırı bulunduğundan Mahkemenin direnme kararı yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Patnos Ağır Ceza Mahkemesinin 24.10.2024 tarihli ve 2024/244 Esas, 2024/341 Karar sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 26.03.2024 tarihli ve 2023/6619 Esas, 2024/2037 Karar sayılı bozma kararının, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun'un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
14.04.2025 tarihinde karar verildi.