"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 5.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 30.12.2021 gün ve 2018/339- Esas 2019/150 Karar sayılı ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Temyiz incelemesine esas olmak üzere;
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 13.05.2019 tarihli ve 2018/339 - 2019/150 sayılı kararın davalı vekili tarafından süresinde temyizi üzerine Dairece “Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ve hüküm davalı tarafından temyiz edilmişse de; taraflar temyiz aşamasında ibraz ettikleri dilekçe ile "sulh" olduklarını bildirmişler ve sulh anlaşması ibraz etmişlerdir. Bilindiği üzere, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 315/1. maddesinde, sulhun kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğuracağı; 314. maddesinde ise, hüküm kesinleşinceye kadar her zaman sulh yapılabileceği hükümleri düzenlenmiştir.Hâl böyle olunca, 6100 sayılı HMK’nın 314/3 (Ek:22/7/2020-7251/30 md.) maddesinde yer alan “Sulh, dosyanın temyiz incelemesine gönderilmesinden sonra yapılmışsa, Yargıtay temyiz incelemesi yapmaksızın dosyayı sulh hususunda ek karar verilmek üzere hükmü veren mahkemeye gönderir.” hükmü gözetilmek suretiyle sulh yönünden bir karar verilmek üzere dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesine karar verildiği, geri çevrilmeden sonra Mahkemece 30.12.2021 tarihli ek karar ile tarafların sulh olduğundan davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, anılan ek kararın davacı tarafça temyizi üzerine mahkemece 19.01.2022 tarihli ek karar ile davalı tarafça temyiz aşamasında sunulan sulh protokolünün davacı tarafça kabul edilmeyerek, protokoldeki imzaya itiraz edildiği gerekçesiyle 30.12.2021 tarihli ek karardan dönülerek, taraflar arasında yapılmış geçerli bir sulh sözleşmesi bulunmadığından sulh konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve dosyanın temyiz incelenmesi için Daireye gönderildiği; ne var ki, 19.01.2022 tarihli ikinci ek kararın, taraflara tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır.
Hâl böyle olunca; “30.12.2021 tarihli ek karardan vazgeçilmesine” ilişkin olarak verilen 19.01.2022 tarihli ikinci ek kararın taraflara usulüne uygun şekilde tebliği ile yasal temyiz sürelerinin beklenilmesi, tebliğ mazbatalarının evrakına eklenmesi ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın Yerel Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 11.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.