"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2888 E., 2024/2294 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Şile 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/171 E., 2022/234 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 17.12.2024 tarihli ek karar ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 366/1. maddesi yollamasıyla 346/1. maddesi uyarınca temyiz dilekçesinin kesinlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, HMK'nın 362. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366. maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352/1-(b) hükmü uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dava, muris muvazaası hukuki nedenine dayalı tapu iptali ile tüm mirasçılar adına tescil, mümkün olmazsa bedel isteğine ilişkindir.
Terekeye iade isteğiyle açılan eldeki davada, dava değerinin dava konusu taşınmazın dava tarihindeki keşfen saptanan değeri olacağı kuşkusuzdur.
Dosya içeriğine göre davalıların murisi adına kayıtlı 45 (yeni 2361 ada 14) parsel sayılı taşınmazın davaya konu 1/2 payının dava tarihindeki değeri 386.862,50 TL olduğu keşfen saptanmakla anılan değerin Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 378.290,00 TL'nin üzerinde olduğu açıktır.
Temyiz talebinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olmadığından ek karara yönelik temyiz isteğinin kabulü ile söz konusu kararın kaldırılması gerekir.
Öte yandan, davalılar vekilinin asıl karara yönelik temyiz talebine ilişkin olarak 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 40. ve Yargıtay İç Yönetmeliği’nin 18. maddeleri uyarınca yapılan ön incelemede; davalılar tarafından 4.954,98 TL nispi temyiz harcı yatırılması gerekirken maktu 427,60 TL temyiz harcı yatırıldığı belirlenmiştir.
Bu itibarla sözü geçen eksiklik giderildikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Dairemize gönderilmesi gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalılar vekilinin ek karara yönelik yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile, Bölge Adliye Mahkemesinin 17.12.2024 tarihli ek kararının ortadan kaldırılmasına,
Belirtilen harç eksikliğine ilişkin işlemin yerine getirilmesi için dosyanın hükmü veren Bölge Adliye Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE,
17.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.