Logo

2. Hukuk Dairesi2021/2482 E. 2021/4370 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Ziynet alacağı davasında, verilen kararın temyiz edilebilir olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Ziynet alacağı davasında hükmedilen miktarın, 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinde belirtilen temyiz edilemeyecek miktar sınırının altında kalması ve kararın kesin olması gözetilerek, davalı-davacı kadının ziynet alacağına ilişkin temyiz talebinin reddine, diğer temyiz taleplerinin ise esastan incelenerek reddedilmesine ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından tazminatların ve nafakaların miktarı, kişisel ilişkinin süresi ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Davalı-davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “72.070,00 TL” olarak belirlenmiştir.

Somut olayda 15.400,00 TL ziynet alacağına ilişkin davanın reddine karar verilmiş olup, verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı-davacı kadının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.

2-Davalı-davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeplerle davalı-davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan sebeplerle davalı-davacı kadının diğer temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davalı-davacıya yükletilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. 02.06.2021 (Çrş.)