"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2134 E., 2022/1806 K.
DAVA TARİHİ : 10.01.2019
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/24 E., 2021/364 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince erkek vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, kadın vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kısmen kaldırılarak kaldırılan yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, kadın vekilinin sair istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmiş, incelemenin duruşmalı olarak yapılması davacı karşı davalı erkek vekili tarafından istenilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda,12.03.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Avukat ... ile karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı ... vekili Avukat ... geldiler. Gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; kadının birlik görevlerini ihmal ettiğini, ev işlerini yapmadığını, sürekli telefonda zaman geçirdiğini, eve gelen misafirlere kötü davrandığını, müvekkiline hakaret ettiğini, küçümsediğini, cinsel birliktelikten kaçındığını, hayatına başka bir erkek olduğunu, başka erkekle cinsel birliktelik yaşadığını iddia ederek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin müvekkiline verilmesine, müvekkili yararına 100.000,00 TL maddî ve 250.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle;erkeğin sadakatsiz olduğunu, müvekkiline fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladığını, tehdit ve hakaret ettiğini, aşağıladığını iddia ederek tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesini, aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkili yararına aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 200.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kadının evlilik birliği içinde eşine karşı küfür, onur kırıcı söylem ve hakaret içerikli beyanlarda bulunduğu, ev hanımı olmasına rağmen ev işleriyle layıkıyla ilgilenmediği, eşine karşı sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı hususunun dinlenen bir kısım tanık beyanları, HTS kayıtları, bilirkişi vasıtasıyla incelenen ve içindeki fotoğraflara yönelik rapor düzenlenen cep telefonu kayıtlarıyla sabit bulunduğu, erkeğin de evlilik birliği içinde eşine karşı küfür, onur kırıcı söylem ve hakaret içerikli beyanlarda bulunduğu, eşine karşı sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, hatta başka bir kadınla cinsel ilişki anını videoya kaydettiği, evlilik birliği içinde eşine fiziksel şiddet uyguladığı, gerçekleşen bu olaylar nedeniyle her iki tarafın da kusurlu olduğu fakat erkeğin daha fazla kusurlu olduğu, toplanan deliller, sosyal inceleme raporu, çocuğun yaşı dikkate alınarak ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine karar verildiği, kadın yararına kusur durumu, tarafların ekonomik ve sosyal durumu ile dosya içeriği nazara alınarak nafaka ve tazminata hükmedildiği gerekçesi ile asıl ve karşı davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, anneye verilen ortak çocuk ile baba arasında her ayın 1. ve 3. cumartesi günü saat 10:00 ile pazar günü saat 17:00 arasında, dini bayramların 2. günü saat 10:00 ile 3. günü saat 17:00 arasında, çocuk okula başladığında her yıl yarıyıl tatilinin ilk pazartesi günü saat 12:00 ile ikinci pazartesi günü saat 12:00 arasında, yaz tatilinde temmuz ayının 1.günü saat 12:00 ile 15. günü saat 12:00 arasında davacı-karşı davalı baba tarafından teslim alınmak ve süre sonunda anneye teslim edilmek üzere şahsi ilişki tesisine, ortak çocuk için aylık 300,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 300,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 30.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata, erkeğin tazminat taleplerinin reddine hükmedilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar, velâyet düzenlemesi, kişisel ilişkinin süresi, reddedilen tazminat talepleri yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararının lehine kaldırılmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
Davalı-karşı davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarı yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararının lehine kaldırılmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesince erkeğe yüklenen kusurların isabetli olduğu, erkeğin tanık Şerife'nin beyanıyla kadına yönelik şiddetinin sürekli olduğu, erkeğin sadakatsizliği yönüyle kadın tarafından delil olarak dayanılan video kaydının erkeğin istinaf dilekçesinde evlilik öncesine ait olduğunun ileri sürüldüğü, ancak bu iddiaya dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında dayanılmadığı, istinaf aşamasındaki iddiaya itibar edilemeyeceği, erkeğe verilen kusurun tanık beyanlarıyla ispatlandığı, kadına verilen erkeğe küfür onur kırıcı söylem ve hakaret ettiğine yönelik tanık Bülent'in beyanının sadece bir olaya ilişkin olması sebebi ile af kapsamında kalmakla kusur olmaktan çıkartılması gerektiği, kadına yüklenen kusurların isabetli olduğu, verilecek başkaca bir kusur bulunmadığı, bu kapsamda kadının kusura yönelik istinafının kısmen kabulüne, erkeğinin istinafının ise reddine karar verildiği, hükmedilen iştirak ve yoksulluk nafakasının tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumlarına, günün ekonomik şartlarına, hakkaniyete ve ölçülülük ilkesine göre düşük olduğu, sair yönlerin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile davalı karşı davacı kadın vekilinin kusur belirlemesine ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile kusura ilişkin gerekçenin değiştirilmesine, kadın vekilinin iştirak ve yoksulluk nafakasının miktarına ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile kadın yararına aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakasına, ortak çocuk için aylık 800,00 TL iştirak nafakasına hükmedilmiş, erkek vekilinin tüm, kadın vekilinin sair istinaf başvurularının ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar, velâyet düzenlemesi, kişisel ilişkinin süresi, reddedilen tazminat talepleri yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
Davalı-davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarı yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kadının davasının kabulü koşullarının oluşup oluşmadığı, kadın yararına nafaka ve tazminata hükmedilmesi koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği ve miktarları, erkek yararına tazminata hükmedilmesi koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği, velâyet düzenlemesi ile kişisel ilişkinin süresinin ortak çocuğun üstün yararına olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi, 182 nci, 324 üncü, 327 nci, 328 inci, 330 uncu, 335 inci, ve 336 ncı maddeleri. 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı ve 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 nci ve 51 inci maddeleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 3 üncü, 9 uncu ve 12 nci maddeleri, Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesinin 3 üncü, 4 üncü ve 6 ncı maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Duruşma için takdir olunan 17.100,00 TL vekâlet ücretinin Mustafa'dan alınarak Kadriye'ye verilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.