"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2019/1835 E., 2022/1563 K.
DAVA TARİHİ : 29.05.2017
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Söke 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2017/354 E., 2019/225 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince erkek tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların görücü usulü olarak ve birbirlerini tanımadan evlendiklerini, davalının ev temizliğini bilmediğini, kendisini odaya kapatarak günlerce odadan çıkmadığını, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 20.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini istemiş ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; ileri sürülen iddiaları kabul etmediklerini, tarafların Ağustos 2016 tarihinde evlendiklerini ve evlilikleri boyunca Söke'deki ortak konutta değil davacının anne babasının Nalbantlar'daki evinde oturduklarını, davacının eş olarak üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirmediğini, evlilik birliğinin son zamanlarında davacının müvekkilini evde istemediğini ve evden kovduğunu, bekaret testine götürdüğünü, davanın reddini aksi halde 750,00 TL yoksulluk nafakası 100.000,00 TL maddî 100.000,00 TL manevî tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacıdan alınarak davalıya verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalının günlerce odadan çıkmaması, evle ve davacı ile ilgilenmemesi nedeniyle kusurlu olduğu, buna karşın ortak konut yerine davacının ailesi ile birlikte kalmaları, davacının ortak konutun manevî ve evin ekonomik bağımsızlığını sağlayamaması, davalının kızlık zarı kontrolüne götürülmesi, davacı erkeğin eşini annesinin evine bırakması ve arayıp sormaması nedeniyle kusurlu olduğu, davacı erkeğin ağır kusurlu davranışlarıyla birliğin temelinden sarsılmasına yol açtığı, davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, davacının maddî ve manevî tazminat istemlerinin reddine; 20.000,00 TL maddî tazminat ile 20.000,00 TL manevî tazminatın davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, 4721 sayılı Kanun’un 169 uncu maddesi gereğince davalı için dava tarihinden iş bu karar tarihine kadar aylık 400,00 TL tedbir nafakası niteliğinde önlem nafakasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, kararın kesinleşmesinden başlayarak davalı için 500,00 TL yoksulluk nafakasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davalı kadın vekili, sadece boşanmanın kabulü yönünden süresinde istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davacı erkek vekili tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden istinaf yoluna başvurulmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle tarafların istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davalı kadın vekili, sadece boşanmanın kabulü yönünden süresinde temyiz yoluna başvurmuştur.
2.Davacı erkek vekili tarafından ise kusur tespiti, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz yoluna başvurulmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; erkeğin boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatların ve nafakaların kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı ve miktarları noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü ve 175 inci maddeleri; 6098 sayılı Türk borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı erkeğin tüm, davalı kadının aşağıdaki paragrafların kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. O hâlde, mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi ve 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci maddelerinde düzenlenen hakkaniyet kuralları dikkate alınarak davalı kadın yararına 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, (2) numaralı paragrafta belirtildiği üzere, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarı yönlerinden ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece Mahkemesi kararının davalı kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarı yönlerinden BOZULMASINA,
3.Yukarıda (1) numaralı paragrafta belirtildiği üzere davacı erkeğin tüm, davalı kadının diğer temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davacıya yükletilmesine,
Peşin alınan harcın istek halinde yatıran davalıya iadesine,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.