"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 3. Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı-karşı davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile esas hakkında yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davalı-karşı davacı kadının anlayışsız olduğunu, ilgisizliği eşine destek olmaması, sevgisizliği ve aşırı kıskançlığı ile evliliği çekilmez hale getirdiği, müvekkilinin arkadaşları ile görüşmesini engellediğini, işyerinde müşterilerin önünde hakaret ve küçük düşürücü sözler sarfedip azarladığını, işyeri kasasından para alıp hesapsızca harcadığını, geç saatlere kadar eğlence mekanlarında vakit geçirdiğini, eşini evden kovduğunu, eşi kalp krizi geçirdiğinde ziyaretine dahi gelmediğini iddia ederek; tarafların boşanmalarına, yararına 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı karşı davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; davacı karşı davalı erkeğin iddialarının yerinde olmadığını, asıl diğer tarafın fiziksel, sözel ve ekonomik şiddeti, evden kovması ve sadakat yükümlülüğünü ihlal etmesi nedeni ile evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını belirterek karşı tarafın davasının reddine, kendi davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, müvekkili yararına aylık 3.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 300.000,00 TL.maddî ve 200.000,00 TL.manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı iledavacı-karşı davalı erkeğin sadakat şüphesi uyandıran davranışlarda bulunması, kadına "sen kadın olamazsın" gibi sözleri, annenin evine git diyerek evden kovması nedeni ile tam kusurlu olduğu, davalı karşı davacı kadının maddî durumunun erkeğe göre daha iyi durumda olduğu, boşanma ile yoksulluğa düşmeyeceği, yine davacı karşı davalı erkeğin kusurlu davranışlarının kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olmadığı gerekçesi ile davacı- karşı davalı erkeğin boşanma davasının reddine, kadının boşanma davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun(4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadının tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-karşı davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı karşı davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; fiziksel şiddet ve aşırı kıskançlığında ispatladıklarını, diğer tarafın sadakatsizliğinin de sabit olduğunu, tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin kabul edilmesi gerektiğini belirterek istinaf isteminde bulunuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kusursuz kabul edilen kadının ekonomik durumunun erkekten daha iyi olmasının maddî tazminatın esasını değerlendirirken değil miktarın tayininde dikkate alınması gerektiği, yine erkeğe yüklenen sadakat şüphesi uyandıran davranışlar aşağılayıcı tarzda sözleri ve evden kovmasının kadının kişilik haklarının ihlali niteliğinde olduğu bu halde kadın yararına maddî ve manevî tazminat verilmesi şartlarının oluştuğu gerekçesi ile davalı karşı davacı kadının istinaf başvurusunun tazminat talepleri yönünden kısmen kabulü sair taleplerinin reddi ile İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi dairemiz gerekçesi gibi düzeltilerek davalı karşı davacı kadın yararına 4721 sayılı Kanun'un 174 ncü maddesi gereğince takdiren 60.000,00 TL.maddî ve 60.000,00 TL.manevî tazminatın davacı-davalı erkekten alınarak davalı davacı kadına verilmesine şeklinde yeniden hüküm kurulmasına, davalı karşı davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine ilişkin istinaf başvurusu esastan reddedildiğinden bu hususta tekrar karar verilmesine yer olmadığına, İlk Derece Mahkemesi hüküm fıkrasındaki sair hususlar istinaf sebebi yapılmadığından bu hususlarda tekrar karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı karşı davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; Bölge Adliye Mahkemesinin karar gerekçesindeki değerlendirmenin hatalı olduğunu, söylendiği belirtilen sözlerin kişilik haklarına saldırı niteliğinde kabul edilmesinin hatalı olduğunu belirterek; kusur belirlemesi ve kadın yararına hükmolunan maddî ve manevî tazminatlar yönünden kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen tazminatların verilmesi şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği ve miktarlarının dosya kapsamı ve hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri; 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu, 370 inci ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı-karşı davalı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.