"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2019/2343 E., 2022/1476 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 13. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/640 E., 2019/688 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin Fransa'da yaşadığını, çok kısa sürelerle ülkeye geldiğini, eşini yalnız bıraktığını, geldiği zamanlarda eşi ve çocuğuyla ilgilenmediğini, kadının Fransa'ya gitmesini istemediğini, maddi katkı sunmadığını ve Fransa'da başka kadınla yaşadığını ileri sürerek; tarafların haysiyetsiz hayat sürme nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, çocuk için aylık 2.500,00 TL tedbir ve iştirak ile kadın için aylık 2.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 75.000,00 TL maddî, 150.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Dava dilekçesi davalı erkeğe 05.11.2018 günü usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş, davalı erkek davaya yasal süre içinde cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; boşanmaya sebebiyet veren olaylarda yurt dışında yaşayıp evini, eşini ve çocuğunu ihmal eden ve yurt dışında başka bir kadınla yaşayan erkeğin tam kusurlu olduğu, somut olayda haysiyetsiz yaşam sürme nedeniyle boşanma koşullarının bulunmadığı, çocuğun yaşı gereği velâyetinin anneye verilmesinin ... yararına olduğu ve kadın lehine boşanmanın fer'îlerine hükmedilebilmesinin yasal koşullarının bulunduğu gerekçesiyle; kadının 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 163 üncü maddesi uyarınca açtığı davanın reddine, 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca açtığı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuk Solin ...'in velâyetinin anneye verilerek baba ile çocuk arasında kişisel ilişki tesisine, çocuk için aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakası ile boşanmakla yoksulluğa düşeceği anlaşılan kadın yararına aylık 500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasının, boşanmakla mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın yararına 15.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminatın, tazminatlara kesinleşme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte, erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; erkeğin boşanmaya sebebiyet verecek bir kusuru olmadığını, kadının erkeğin Fransa'daki evliliğine rağmen erkekle evlendiğini ve Fransa'da yaşamayı kendisinin istemediğini belirterek; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, nafakalar ve velâyet yönünden istinafa başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin davaya cevabının süresinde olmadığı, kadının davasının sadece 4721 sayılı Kanun'un 163 üncü maddesine dayanmasına karşın, tarafların aynı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına karar verildiği ancak davalı erkeğin boşanmaya yönelik istinafı olmaması nedeniyle boşanma hükmü kesinleşmekle yanılgıya değinilmekle yetinildiği ve İlk Derece Mahkemesi kararında istinaf sebepleri yönünden usule ve kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle; davalı erkek vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, nafakalar ve velâyet yönünden temyize başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, boşanmaya sebebiyet veren olaylara ilişkin kusur belirlemesinin ve buna bağlı olarak kadının maddî ve manevî tazminat talebi ile kadın ve ortak çocuk lehine talep edilen nafakaların kabulünün ... olup olmadığı, ... olması halinde miktarının fazla olup olmadığı ve ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesinin ... yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 ... maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 169 uncu, 174 üncü, 175 ..., 182 nci maddeleri, 327 ve 328 ... maddelerinin birinci fıkraları, 330 uncu ve 336 ncı maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 ... maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 ... maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
24.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.