"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından asıl ve birleşen davasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadının reddedilen ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını(bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının(HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “107.090,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, ilk derece mahkemesince 28.904,40-TL tutarındaki ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak ziynet alacağı talebinin reddine karar verilmiştir. Talep edilen ziynet alacağı miktarı kesinlik sınırını aşmadığından ziynet alacağı isteminin reddine ilişkin bölge adliye mahkemsi kararı kesindir. Bu itibarla, kadının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-davalı kadının boşanma ve birleşen nafaka davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı-davalı kadının boşanma ve ziynet alacağı, birleşen nafaka davası ile erkeğin ortak çocukla kişisel ilişki kurulması talebi ile açılan davalar birlikte görülmüş, ilk derece mahkemesince kadının boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmasına ve boşanmanın ferilerine hükmedilmiş, birleşen kadının nafaka davası kısmen kabul edilerek aylık 300-TL nafakaya hükmolunmuş, birleşen kişisel ilişki kurulması davası da kabul edilerek ortak çocukla ... arasında kişisel ilişki kurulmuştur. Karara yönelik davalı-davacı erkek tarafından; kadının asıl ve birleşen davasının kabul edilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu, kusurun tamamen kadında olduğu, tazminat ve nafakaların haksız olduğu belirtilmek sureti ile kadının davalarının reddine karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Bölge adliye mahkemesince kadının boşanma davasında dilekçeler aşamasında tanık ve başkaca delile dayanılmadığı, bağımsız tedbir nafakası davasında ise süresi içinde tanık isimlerini bildirilmediği, sonraki celse de hazır etmediği gerekçesiyle ispatlanamayan davalarının reddine karar verilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesinde istinaf incelemesinin, kamu düzenine aykırılık görülen haller dışında, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı düzenlenmiştir. Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya baska bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Bu itibarla, kadının boşanma davasında delile dayanmadığı yada birleşen nafaka davasında süresinde tanık bildirmediği yönünden davalı-davacı erkek tarafından bir kanun yolu başvurusunda bulunulmamasına karşın, bölge adliye mahkemesince yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.11.2022 (Salı)