"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki boşanma, ziynet ve alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece boşanma davasının kabulüne ve fer'îlerine, ziynet ve alacak davasının ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 14.12.2015 tarih ve 2015/9842 Esas, 2015/23918 Karar sayılı kararı ile hükmün kusur belirlemesinin hatalı olduğu ile ziynet ve alacak davasının gerekçesinin olmadığı gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 02.06.2016 tarih ve 2016/155 Esas, 2016/432 Karar sayılı kararı ile kusur belirlemesi yönünden direnilmesine, ziynet alacağı yönünden ise bozmaya uyma kararı verilerek hüküm kurulmuştur.
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen karara karşı davacı kadın vekili direnilen kusur belirlemesi ve tazminat yönünden temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce bozma kararı yerinde bulunarak direnme kararı incelenmek üzere dosya Hukuk Genel Kuruluna gönderilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 09.11.2021 tarihli ve 2018/2-11 Esas 2021/1362 Karar sayılı ilâmı ile direnme kararının yerinde olmadığına karar verilerek, mahkemece uyulan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmek üzere dosya Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu tarafından dosya Mahkemesine gönderilmiş, Mahkemece yukarıda başlıkta belirtilen tarih ve karar sayılı dosyası ile kararın uyulan yönlere ilişkin temyiz incelemesi için doğrudan Yargıtay 2. Hukuk Dairesine gönderilmesine karar verildiği dosyanın sehven Yargıtay 2. Hukuk Dairesine gönderilmediği, dosyanın ziynet eşyası, kredi ve nakit para alacağı talepleri yönünden tefrik edilerek Yargıtay 2. Hukuk Dairesine gönderilmesine karar verilmiş ve dosya Dairemize gönderilmiştir.
Yukarıda safahatı anlatıldığı üzere Dairemizin 02.06.2016 tarihli bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama neticesinde Mahkemece kısmen direnme ve kısmen uyma kararı verildiği, bu karara karşı sadece davacı kadın vekili tarafından direnilen yönlerden temyiz isteminde bulunulduğu, Yargıtay Hukuk Genel Kurul’unun 09.11.2021 tarihli bozma kararından sonra verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından herhangi bir temyiz başvuru dilekçesi olmamasına rağmen Mahkemece, 04.12.2014 tarihli ilk kararına karşı davalı erkek vekilinin sunmuş olduğu temyiz başvuru dilekçesini temyiz formuna ekleyerek dosyanın Dairemize gönderildiği oysa ki o temyiz başvurusunun Dairemizin 14.12.2015 tarihli ilk bozma ilamı ile incelemesinin yapıldığı anlaşılmakla, Dairemizce yapılacak iş olmadığından dosyanın GERİ ÇEVİRİLMESİNE 14.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.