"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2950 E., 2022/2864 K.
KARAR : Başvurunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/842 E., 2022/362 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı davacı erkek vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 14.10.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde temyiz eden davalı-davacı ... ve vekili gelmedi. Karşı taraf ... vekili Avukat ... geldiler. Gelenin sözlü açıklanması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; birliğin erkeğin kusurlu davranışları ile temelinden sarsıldığını iddia ederek, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, müvekkili yararına aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 30.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili birleşen dava dilekçesinde özetle; kadının zina yaptığını iddia ederek tarafların 4721 sayılı Kanun'un 161 inci maddesi uyarınca boşanmalarına karar verilmesini, müvekkili yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
A. İlk Derece Mahkemesinin Birinci Kararı
İlk Derece Mahkemesinin 21.01.2020 tarihli kararı ile; " Davalının haddinden fazla alkol kullandığı ve alkolün etkisindeyken davacının aile bireylerini arayarak huzursuzluk çıkardığı, 31.03.2017 tarihli olayda davacının ailesine, davacının iş yerindeki patronu tarafından rehin alındığını söyleyerek davacının ailesini telaşlandırdığı ve bu olaydan sonra da elinde bulunan resimleri paylaşmakla tehdit ettiği, eşinin müstehcen fotoğraflarını davacının kardeşleri de dahil yakın akrabalarına mesaj yoluyla gönderdiği, davacıyı öldürmekle ilgili tehditler savurduğu, 31.03.2017 tarihindeki bu olaylardan sonra davacının ailesinin yanına Antalya'ya taşındığı ve tarafların tekrar bir araya gelmedikleri, davalı erkeğin tam kusurlu olduğu" gerekçesi ile davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, davacı kadın yararına aylık 200,00 TL tedbir ve 8.000,00 TL toptan yoksulluk nafakasına, 10.000,00 maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Gönderme Kararı
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından hükmün tamamı yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Bölge Adliye Mahkemesinin 27.10.2021 tarih ve 2020/1066 Esas, 2021/2313 Karar sayılı kararı ile; davalı erkek tarafından açılan İstanbul Anadolu 21. Aile Mahkemesinin 2020/83 Esas sayılı boşanma davasının halen derdest olduğu, daha sonra açılan 2. davanın eldeki dava ile birleştirilmesi sağlanarak her iki davanın birlikte görülmesi ve sonuca göre bir karar verilmesi gerektiği halde, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmadığı gerekçesi ile sair istinaf talepleri incelenmeksizin kararın kaldırılarak dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
C.İlk Derece Mahkemesinin Son Kararı
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; " Davalının haddinden fazla alkol kullandığı ve alkolün etkisindeyken davacının aile bireylerini arayarak huzursuzluk çıkardığı, 31.03.2017 tarihli olayda davacının ailesine, davacının iş yerindeki patronu tarafından rehin alındığını söyleyerek davacının ailesini telaşlandırdığı ve bu olaydan sonra da elinde bulunan resimleri paylaşmakla tehdit ettiği, eşinin müstehcen fotoğraflarını davacının kardeşleri de dahil yakın akrabalarına mesaj yoluyla gönderdiği, davacıyı öldürmekle ilgili tehditler savurduğu, 31.03.2017 tarihindeki bu olaylardan sonra davacının ailesinin yanına Antalya'ya taşındığı ve tarafların tekrar bir araya gelmedikleri, davalı erkeğin tam kusurlu olduğu, kadının zina yaptığı iddiasının ise ispatlanmadığı" gerekçesi ile erkeğin davasının ve tazminat taleplerinin reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, davacı kadın yararına aylık 200,00 TL tedbir ve 8.000,00 TL toptan yoksulluk nafakasına, 10.000,00 maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı davacı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararının lehine kaldırılmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; hükmün usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı davacı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; hükmün tamamı yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, boşanma, kusur, nafaka ve tazminatlar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 161 inci maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı ve 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 nci ve 51 inci maddeleri
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Duruşma için takdir olunan 28.000,00 TL vekâlet ücretinin Bülent'ten alınıp Nimet'e verilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
14.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.