"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1038 E., 2022/2194 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 14. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/459 E., 2022/102 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Gönderme kararı sonrasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı eşiyle geçinemediklerini, erkeğin kadına fizimsel ve psikolojik şiddet uyguladığını belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, kadın lehine 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesi sunmamıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
A. İlk Derece Mahkemesinin Birinci Kararı
İlk Derece Mahkemesinin 11.12.2018 tarih ve 2018/424 Esas, 2018/251 Karar sayılı kararıyla; davalının evi ve çocukları ile ilgilenmediği, bir tarikatta görevli olduğu eve gece yarısı geldiği, karısına kötü davrandığı, eşi ve eviyle ilgilenmediği, birbirlerine karşılıklı küfürler ettikleri, aralarında sürekli geçimsizlik olduğu, davalının kusurlu olduğu evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721Sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, kadın lehine aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 7.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Gönderme Kararı
1.İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili katılma yoluyla; nafakaların ve manevî tazminatın miktarı yönünden; davalı erkek ise kusur belirlemesi, manevî tazminat ve nafakalar yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Bölge Adiye Mahkemesinin 21.09.2021 tarih ve 2019/515 Esas, 2021/1512 Karar sayılı kararıyla; İlk Derece Mahkemesi kararında, tanık beyanlarının yazıldığı ve tanık beyanları dikkate alındığında da davalı erkeğin kusurlu olduğunun kabul edilmesine rağmen denetime elverişli şekilde, erkeğin kusurlu davranışlarına ilişkin herhangi bir tespitte bulunulmadığı, hangi olayların sabit olduğu belirtilmediği gibi kadın yararına hükmedilen manevî tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakalarının kısmen kabulüne dayanak vakıaların ve kabule ilişkin gerekçelerin karar yerinde gösterilmediği, bu haliyle kararın gerekçeden yoksun olduğu, gerekçesiz şekilde karar oluşturulmasının usul ve kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle tarafların istinaf başvurularının kabulüne boşanmaya ilişkin hükmün istinafa konu edilmeden kesinleştiği göz önüne alınarak İlk Derece Mahkemesi kararının istinafa konu edilen kusur belirlemesi, manevî tazminat ve nafakalara ilişkin bölümlerinin hükümden kaldırılmasına, belirtilen husular dikkate alınarak yeniden karar verilmek üzere dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, tarafların sair istinaf taleplerinin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
C.İlk Derece Mahkemesinin Son Kararı
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; erkeğin, kadına hakaret içeren sözler söylediği, sevgi ve şefkat göstermediği, kadının ayağında terliği ile evinden ayrılmasına ve kadın sığınma evinde kalmasına sebebiyet verdiği, erkek tarafından dosyaya cevap dilekçesi sunulmayarak herhangi bir iddia ileri sürülmediğinden dosya kapsamıyla davacıya atfı kabil kusurun sübut bulmadığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadının kusursuz, erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 4721 sayılı Kanun’nun 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 7.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Ba
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; hükmedilen nafakaların ve manevî tazminatın miktarının erkeğin kusurları, ekonomik ve sosyal durum karşısında az olduğunu ileri sürerek; nafakaların ve manevî tazminatın miktarı yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; hükmedilen yoksulluk nafakası miktarının az olduğuna, kadının bu yöne ilişkin istinaf talebinin kabulüne, kadın lehine aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakası, tarafların boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, paranın alım gücü, tazminata esas olan fiilin ağırlığı, evliliğin süresi ve hakkaniyet kuralları birlikte değerlendirildiğinde, hükmedilen manevî tazminat miktarının az olduğu gerekçesiyle kadın lehine 40.000,00 TL manevî tazminata, kadının sair istinaf itirazlarının esastan reddine, istinaf başvurusu olmadığı halde erkeğin tüm istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; hükmedilen manevî tazminat miktarının az olduğunu ileri sürerek; manevî tazminatın miktarı yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadın lehine hükmedilen manevî tazminat miktarının dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi, 174 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olupdavacı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,11.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
1-NG-KFP-SE-AB