"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, Mahkemece kadın lehine 200.000,00 TL maddî ve 180.00,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Davacı-davalı kadın vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; evlilik birliğinin erkeğin kusurlu davranışları sonucu birliğin temelinden sarsıldığını belirterek tarafların boşanmalarına, çocukların velâyetinin anneye bırakılmasına ve her bir çocuk için iştirak nafakası ile kadın lehine aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile yasal faiziyle 200.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-karşı davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; iddiaların doğru olmadığını, kadının kusurlu olduğunu, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını belirterek kadının davasının reddini, kendi davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, çocukların velâyetinin babaya bırakılarak 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece, eşlerin karşılıklı olarak birbirlerine hakaret ettikleri, erkeğin kadına şiddet uyguladığı, erkeğin kadına nazaran ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesi gereği boşanmalarına, kadın lehine 10.000,00 TL maddî, 5.000,00 TL manevî tazminat ile kadın lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, velâyete ve iştirak nafakasına karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 24.10.2018 tarihli ve 2016/25136 Esas, 2018/11892 Karar sayılı kararıyla, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlar yanında, erkeğin eşyaları kırdığı, kadının ise eşini ittiği, ancak gerçekleşen diğer vakıalara göre erkeğin yine de ağır kusurlu olduğu, kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat miktarlarının az olduğu, kadının boşanma davası kabul edilip, temyiz incelemesi dışında kaldığından konusuz kalan aile konutu şerhi konulması talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar vermek gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına, sair yönlerden kararın onanmasına karar verilmiştir.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece, kesinleşen yönlerden karar verilmesine yer olmadığına, kadın lehine 20.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminata, aile konutu şerhi talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Karara karşı, süresi içinde davacı-karşı davalı kadın vekili tazminatların miktarları yönünden temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 11.03.2020 tarihli ve 2020/1255 Esas, 2020/2118 Karar sayılı kararıyla, yeniden kurulan hükmün bozma ilamında belirtilen ilkelere ve bozmanın amacına uygun olmadığı, kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarlarının az olduğu gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiş, davalı-karşı davacı erkek vekilinin karar düzeltme talebi reddedilmiştir.
C. Üçüncü Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece, davacı-karşı davalı kadın yararına bu sefer 40.000,00 TL maddî, 30.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir. Karara karşı, süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 14.03.2022 tarihli 2022/1836 Esas, 2022/2358 Karar sayılı kararıyla, Mahkemece bozmaya uyularak verilen hükümde davacı-karşı davalı kadın yararına hükmolunan maddî ve manevî tazminat miktarlarının tarafların ekonomik ve sosyal durumları dikkate alındığında yine az olduğu gibi, verilen bu karar Yargıtay bozma ilamı ile ulaşılmak istenen amacı yine karşılamadığı gerekçesi ile bozulmasına, erkeğin temyiz itirazlarının ise reddine karar verilmiştir.
D. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davacı-karşı davalı kadın lehine 200.000,00 TL maddî, 180.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur. Davacı-karşı davalı kadın tazminatlara faize hükmedilmemesi yönünden, davalı-karşı davacı erkek ise kusur belirlemesi, tazminatlar ve reddedilen manevî tazminat talebi yönünden kararı temyiz etmiştir.
B. Gerekçe ve Sonuç
Dairenin 27.12.2022 tarihli 2022/9576 Esas, 2022/10950 Karar sayılı kararıyla, kararın onanmasına karar verilmiştir.
V. KARAR DÜZELTME
A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran
Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı-karşı davalı kadın vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
B. Karar Düzeltme Sebepleri
Davacı-karşı davalı kadın vekili karar düzeltme dilekçesinde özetle; boşanmada hükmedilen maddî ve manevî tazminatlara boşanma kararının kesinleşmesi tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken bu konuda bir hüküm kurulmadığını belirterek boşanma nedeniyle hükmolunan maddî ve manevî tazminatlara işletilmesi gereken faizin başlangıç tarihinin boşanma kararının kesinleşme tarihi olarak düzeltilerek onanmasına, bu mümkün olmaz ise Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava evlilik birliğinin sarsılması nedenine dayalı karşılıklı boşanma istemine ilişkin olup, Dairenin 27.12.2022 tarihli ve 2022/9576 Esas, 2022/10950 Karar sayılı kararında düzeltilmesi gereken bir yanlışlığın bulunup bulunmadığı taraflar arasında görülen boşanma davasında kadın lehine hükmedilen tazminatlara yasal faize hükmedilip hükmedilmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı maddesi. 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları hükümleri.
3. Değerlendirme
1. Yargıtay kararının düzeltilmesi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Mahkemece verilen karar, Dairemizce yasal ve hukuki dayanakları gösterilmek suretiyle onanmış olup, temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre karar düzeltme istemi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesindeki nedenlerden hiçbirisine dayanmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan istemin reddi gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Karar düzeltme talebinin REDDİNE,
1086 sayılı Kanun 442/son ve 4421 sayılı Kanunun 2 ve 4/b-1 maddeleri delaletiyle takdiren 1.470,00 TL para ceza ile 375.10 TL karar düzeltme ret harcının düzeltme isteyenden tahsiline,
15.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.