"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/221 E., 2023/30 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 3. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/1217 E., 2021/1627 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmiş olup; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 05.11.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde temyiz eden davalı ... ile vekili Avukat ... ve karşı taraf davacı ... ... geldiler. Gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için uygun görülen günde Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı kadın dava dilekçesinde özetle; erkeğin, kadına küfür ve hakaret ettiğini, fiziksel şiddet uyguladığını, hastalığı ile ilgilenmediğini, evden kovduğunu belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuk ...’in velâyetinin anneye verilmesine, çocuk için aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın lehine aylık 750,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
2.Davacı kadın vekili 08.08.2019 tariihli ıslah dilekçesiyle; çocuk için aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın lehine aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, talep edilen tazminatlara faiz uygulanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; iddia edilen kusurları kabul etmediklerini, kadının, erkeği ve ailesini hor görüp küçümsediğini, erkeğin ailesinin ortak konuta gelmesini istemediğini, hakaret ettiğini, agresif tutum ve davranışlar sergilediğini, erkeği istemediğini belirterek davanın reddine, olmadığı takdirde erkek lehine 150.000,00 TL maddî ve 150.000,00 TL manevî tazminata, ortak çocuk ...’in velâyetinin babaya verilmesine, çocuk için aylık 700,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; erkeğin, eşine fiziki şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, ailesinin tarafların evliliğine müdahale ettikleri, erkeğin ailesinin lafı ile hareket ettiği; kadının ise ikinci evi aldıktan sonra eşinin ailesine karşı tavrının değiştiği ve surat astığı, eşinin annesine "Sen köylüsün seni eve almak istemiyorum" dediği, eşini beğenmediği ve sürekli eleştirdiği, eşine hakaret ettiği, tarafların tartışma sırasında birbirlerine bağırıp çağırdıkları, uzun süredir fiilen ayrı yaşadıkları, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında erkeğin ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, üstün menfaati gereği ortak çocuk ...'in velâyetinin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki tesisine, ortak çocuk ... için aylık 300,00 TL tedbir ve aylık 500,00 TL iştirak nafakasına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine aylık 400,00 TL tedbir ve aylık 700,00 TL yoksulluk nafakasına, yasal faiziyle birlikte 12.000,00 TL maddî ve 12.000,00 TL manevî tazminata, erkeğin tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; davanın kabulü, kusur belirlemesi, velâyet, nafakalar yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle erkeğin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; davanın kabulü, kusur belirlemesi, velâyet, tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; boşanma davasında davalı erkeğin kusurlu olup olmadığı, velâyet, nafakalar ve tazminatlar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 175 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı erkek vekilinin aşağıdaki paragraf kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Yapılan incelemede, davacı kadın vekili tarafından 16.02.2023 tarihli dilekçe ile müvekkilinin 24.01.2023 tarihi itibarıyla çalışmaya başladığı, çalışmaya başladığı tarih itibarıyla nafaka talebi bulunmadığı şeklindeki beyanı dikkate alınarak tedbir nafakasının davacı kadının işe başladığı 24.01.2023 tarihine kadar devamına, fazlaya ilişkin tedbir nafakası ile yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmaktadır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin esastan ret kararının bu yönlerden ortadan kaldırılarak, İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2.Davalı vekilinin temyiz itirazının "tedbir ve yoksulluk nafakası" yönünden kabulü ile bu yönlerden Bölge Adliye Mahkemesinin esastan ret kararının ortadan kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 4 üncü bendinin hükümden tamamen çıkarılmasına, yerine 4 üncü bent olarak; "Davacı kadın yararına dava tarihinden itibaren hükmedilen aylık 400,00 TL tedbir nafakasının (Mahkememizin 18/10/2019 tarihli ara kararı ile bağlanan nafaka ile mükerrer olmamak kaydıyla) kadının çalışmaya başladığı 24.01.2023 tarihine kadar devamına, 24.01.2023 tarihi itibarıyla çalışmaya başladığı için davacı kadının fazlaya ilişkin tedbir nafakası ile yoksulluk nafakası taleplerinin ayrı ayrı reddine" bendinin yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Duruşma için takdir olunan 28.000,00 TL'lik vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.