"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/2539 E., 2022/1914 K.
DAVA TARİHİ : 14.01.2019
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile esas hakkında yeniden hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 5. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/33 E., 2020/294 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'ilere karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümlerini kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde; müvekkili ile davalının 2010 yılında evlendiklerini, bu evlilikten tarafların çocuklarının bulunmadığını, taraflar arasında daha önce görülen boşanma davasının ret ile sonuçlandığını, kararın kesinleştiğini, müvekkili ile davalının 7 yıldır ayrı yaşadıklarını, davalı tarafın 2012 yılında evi terk ederek ailesinin yanına gittiğini, evliliğin fiilen sona erdiğini, bundan sonra karı koca olarak yaşamalarının mümkün olmadığını bu nedenle tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası gereği boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde; evlilik birliğinin sona ermesine davacının kusurlu fiillerinin sebebiyet verdiğini, davalının gelirinin bulunmadığını, boşanma neticesinde yoksulluğa düşeceğini, davalının kusurunun bulunmadığını, müvekkili için aylık 1.500,00 TL yoksulluk nafakası ile 250.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların İstanbul Anadolu 18. Aile Mahkemesinin 2013/696 Esas, 2015/33 Karar sayılı dosyasında, davacı ...'in davalı ... aleyhine boşanma davası açtığı, boşanma davasının reddine karar verildiği, kararın ise 10.12.2015 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın 14.01.2019 tarihinde dava açıldığı, tarafların bu süre zarfında hiç bir araya gelmediklerinin tanık beyanlarından anlaşıldığı, İstanbul Anadolu 18. Aile Mahkemesinin 2013/696 Esas sayılı dosyasında, kadının kusurunun bulunmadığı, erkeğin ise bağımsız konut açmaması, annesi yatmadan kadının yatmasını, çöp atmaya çıkmasını, yengesi ile konuşmasını sorun yapması nedeni ile kusurlu bulunduğu, erkeğin ağır kusurlu olduğu, kadının ise kusursuz olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası gereği boşanmalarına, kadın için aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile yasal faiziyle birlikte 10.000,00 TL maddî tazminata, her ne kadar kadın manevî tazminat talebinde bulunmuş ise de erkeğin, kadının kişilik haklarına saldırı eylemi ispatlanamadığından, kadının manevî tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde; boşanma hükmü hariç olmak üzere, kusur belirlemesi, manevî tazminat talebinin reddi, maddî tazminat ve nafakaların miktarı yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince erkeğin tam kusurlu, kadının kusursuz olduğuna dair kusur değerlendirmesinin doğru ve maddî gerçeğe uygun olduğu, kadın eş yararına takdir edilen tedbir nafakası miktarında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı, ancak tarafların kusur dereceleri, ekonomik ve sosyal durumları, yaş ve evlilik süresine göre kadın lehine verilen yoksulluk nafakasının miktarının az olduğu, tarafların kusur dereceleri, ekonomik ve sosyal durumları, davalı kadının mevcut veya beklenen menfaatlerinin boşanma yüzünden zedelenmesi, en azından eşinin desteğinden mahrum kalacak olması nedeni ile kadın lehine hükmedilen maddî tazminat miktarının az olduğu, öte yandan, erkeğe kusur olarak yüklenen "annesi yatmadan davalının yatmasını, çöp atmaya çıkmasını, yengesi ile konuşmasını sorun yapması" davranışlarının duygusal şiddet mahiyetinde olduğu, bu nedenle boşanmaya neden olan olaylar nedeniyle kadının kişilik haklarının saldırıya uğradığı gerekçesi ile istinaf başvurusunun yoksulluk nafakası ile maddî tazminatın miktarı ve reddedilen manevî tazminat talebi yönünden kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili bentlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle kadın yararına aylık 700,00 TL yoksulluk nafakası ile yasal faizi ile birlikte 30.000,00 TL maddî, 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiş, kadının sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde; yoksulluk nafakasının ve tazminatların miktarları yönlerinden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası ile tazminatların miktarlarının dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 175 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
08.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.