"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/170 E., 2023/337 K.
DAVA TARİHİ : 22.01.2021
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Pazar (Rize) 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2021/11 E., 2022/325 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin çocuklara ve kadına fiziksel şiddet uyguladığını, kadına erkeğin ve erkeğin kızkardeşlerinin küfür, hakaret ettiğini, erkeğin çocuklara karşı ilgisiz olduğunu ve kadını evden attığını iddia ederek davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin kadına verilmesine, çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 750,00 TL tedbir-iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 1.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, kadın yararına 20.000,00 TL maddî tazminat ve 20.000,00 TL manevî tazminata, ziynet eşyası ve ev eşyası ile özel eşyalarının şimdilik 15.000,00 TL'lik bedelinin ödenmesine, mal rejimi tasfiyesine hükmedilmesini dava ve talep etmiştir.
2. Derece Mahkemesinin 26.05.2021 tarihli ara kararı ile mal rejimi tasfiyesi talebi iş bu dosyadan tefrik edilmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; kadının nispi harcını yatırıp usulüne uygun açmış olduğu ziynet eşyası ve ev eşyası ile özel eşya ve mal rejimi tasfiyesi davasının olmadığını, erkeğin kusurunun bulunmadığını, yaşanan olayların af kapsamında kaldığını, kadının evine ve eşine görevlerini yerine getirmediğini, ev işi ve yemek yapmadığını, görümce ve kayınvalidesine hakaret ettiğini, küsme huyu olduğunu, erkek ameliyat geçirdiği süreçte erkekle ilgilenmediğini belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin erkeğe verilmesine hükmedilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkeğin Pazar 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/83 Esas sayılı dosyasında "Eşe Karşı Basit Yaralama" fiili nedeniyle yargılandığı ve mahkumiyet kararı verildiği davalı erkeğin bu haliyle eşine karşı fiziki şiddet uyguladığının sabit olduğu, her ne kadar davalı erkek tarafından evliliğin başından beri eşinden ve ailesinden fiziki ve sözlü şiddet görüğü iddia edilmiş ise de bu eylemler sonrasında fiili olarak evlilik birliğinin sürdürüldüğü anlaşıldığından bu iddialarının af kapsamında kalacağı, davacı kadın tarafından davalı erkeğin çocuklarına ve evine karşı ilgisiz olduğu ve gerekli özeni göstermediği iddia olunmuş ise de yargılama kapsamında dinlenen tanık beyanları ile bu iddiaların ispat olunamadığı; davacı kadının erkeğin hastane sürecinde onunla ilgilendiği, her ne kadar bir kısım davalı erkek tanıkları tarafından davacı kadının hastane sürecinde ve evde davacı kadının davalı erkeğe bakmadığı ve hor gördüğü iddia edilmiş ise de; davacı kadının evlilik sürecinde davalı erkeğin ailesi tarafından sözlü ve fiziki şiddet gördüğü iddiaları bulunduğundan taraflar arasında husumet bulunma ihtimali nedeniyle bu husustaki tanık beyanlarının hükme esas alınmadığı, tanık beyanları doğrultusunda genel anlamda davacı kadının evin ihtiyaçları ile ilgilendiği ve evde yemek yaptığı, davacı kadının davalı erkeğe hakaret ettiği, başına buyruk davrandığı, eşine ve evine karşı ilgisiz olduğu, sürekli küstüğü ve kayınvalidesine fazladan ilaç verdiği iddialarının ise dosya kapsamında ispatlanamadığı, davalı erkeğin tam kusurlu olduğu, küçüklerin yaşı, bedensel ve zihinsel gelişimleri, ekonomik ve sosyal durumları ile kimin yanında kalmak istediklerine dair isteklerinin dikkate alınması gerektiği, davacı kadının mevcut veya beklenen menfaatlerinin hukuka aykırı şekilde zedelendiği, kişilik haklarının zedelendiği, davacı kadının boşanmaya sebep olan olaylarda kusursuz olduğu, dosyaya yansıyan ekonomik sosyal durumuna göre boşanma ile yoksulluğa düşeceği, yaptırılmış olan kolluk araştırması neticesinde davacı kadının kendisine özgülenen ev dışında ikamet edebileceği başka bir evinin de bulunmadığı anlaşıldığından davanın kabulü ile tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuklardan Tuncay'ın velâyetinin babaya, Bilge'nin velâyetinin anneye verilmesine, Tuncay ile anne, Bilge ile baba arasında kişisel ilişki tesisine, çocuk Bilge yararına aylık 500,00 TL tedbir-iştirak nafakasına, Tuncay yararına takdir edilen tedbir nafakasının kaldırılmasına, çocuk Tuncay yönünden tedbir nafakası talebi bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, kadın yararına aylık 500,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, müşterek konutun karar kesinleşinceye kadar kadına özgülenmesine, ziynet ve ev eşyası taleplerinin tefrikine, kadın yararına 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; kusur belirlemesinin hatalı olduğu, velâyet, kadın yararına takdir edilen nafakalar ve tazminatlar, iştirak nafakası, özgüleme kararı, tazminatların reddedilen kısımları yönünden vekâlet ücreti takdir edilmemesi, yargılama gideri yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin, İlk Derece Mahkemesince kabul edilen kusurlarının tamamının, tanık anlatımlarından ve ceza mahkemesi ilamından anlaşıldığı üzere gerçekleştiği, tarafların birbirlerine isnat ettiği, son kavga olayı öncesine ilişkin kusurların ise zaten hükme esas alınamayacağı, zira tarafların bir arada yaşamaya devam etmiş olmaları nedeniyle bu hususların affedilmiş sayıldığı, dolayısıyla erkeğin tanıklarının beyanlarına itibar edilmemiş olmasının da sonucu itibariyle doğru olduğu, ceza mahkemesi ilamının hukuk hakimini de bağladığı, evlilik birliğinin Mahkemece kabul edilen erkeğin tam kusurlu davranışları nedeniyle temelinden sarsıldığı, kadının birliği devam ettirmeye zorlanmayacağı, boşanma kararı verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, herkesin kendi kusurlu davranışlarının sonuçlarına katlanması gerektiği, erkeğin çay geliri olduğuna göre, engelli olmasının da onu nafaka yükümlülüğünden kurtarmadığı, zaten hükmedilen nafaka ve tazminat tutarlarının da en alt sınırdan ve hakkaniyet ölçüsünde olduğu, kadının kabul edilmeyen tazminat miktarları yönünden erkek lehine vekâlet ücretine hükmedilmeyeceği gerekçesi ile davalı erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesinin hatalı olduğu, velâyet, kadın yararına takdir edilen nafakalar ve tazminatlar, iştirak nafakası, özgüleme kararı, tazminatların reddedilen kısımları yönünden vekâlet ücreti takdir edilmemesi, yargılama gideri yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık davacı kadın vekilinin açtığı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak ve birliğin devamına imkân vermeyecek derecede geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik varsa kusurun kimden kaynaklandığı, maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk, iştirak-tedbir nafakası şartlarının oluşup oluşmadığı, erkeğin savunma hakkının kısıtlanıp kısıtlanmadığı, özgüleme kararının yerinde olup olmadığı, ortak çocuk Bilge'nin velâyetine ilişkin düzenlemenin çocuğun üstün yararına uygun olup olmadığı, yargılama gideri ve vekâlet ücretinin yerinde olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 2 inci maddesi, 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 182 nci maddesi, 330 uncu maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu`nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.