"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1368 E., 2023/169 K.
DAVA TARİHİ : 13.12.2018
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 9. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/916 E., 2020/263 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile Ali Ozan'ın velâyeti ve adı geçen çocuk yönünden hükmedilen iştirak nafakası yönünden İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, sair istinaf sebeplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davalının müvekkilini Y.Y isimli biriyle aldattığını, yatakları ayırdığını, müvekkiline ve aile fertlerine ilgisiz olduğunu, kadınlık görevlerini yerine getirmediğini ileri sürerek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, velâyetin babaya tevdii ile 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata, aile konutunun erkek ve çocuklara tahsisine, Anadolu Hayat Emeklilikte bulunan ve izinsiz çekilen 30.000.00 TL'nin iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; iddiaların asılsız olduğunu, erkeğin evle ve çocuklarla ilgilenmediğini, sürekli hakaret ve küfür ettiğini, haftanın dört gününü kahvede ve alkollü mekanlarda zaman geçirdiğini, üç günü ise evde içki masası kurup alkol aldığını, sarhoş olduğunda eşyalara zarar verip aile fertlerine psikolojik şiddet uyguladığını, başka kadınlarla birliktelik kurup kazancını eve harcamadığını, 2018 yılından beri tedavi gören müvekkili ile ilgilenmediğini belirterek boşanma talebinin kabulüne, velâyetin anneye tevdiine, aylık 1000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının, davalı kadının rahatsızlığı ile ilgilenmediği, alkol kullandığı, alkol aldığında evi dağıttığı, evin eşyalarını kırdığı, eve geç geldiği, davalıya sinkaflı sözlerle hakaret ettiği, ev ve çocuklar ile yeterince ilgilenmediği, tarafların tartışmada birbirlerini sevmediklerini, istemediklerini söyledikleri, davalı kadının tartışmada "inadına gidip o adamla yaşayacağım" diye söylediği ve davalının başka biri ile olağan sayılamayacak sayı ve zamanlarda telefon görüşmeleri ve mesaj kayıtlarının bulunduğu, bu şekilde güven sarsıcı davranışlar içine girdiği, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin daha fazla kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına, uzman raporunun içeriği, çocukların beyanları, çocuğun yaşı, anne şefkat ve ilgisine olan ihtiyacı, tarafların ayrı yaşadıkları süre zarfında anne yanında bulunmaları, hususları bir arada değerlendirilerek velâyetin anneye tevdiine, çocuklar için aylık 400,00 TL tedbir nafakasının, 13.12.2019 tarihi itibariyle 450.00 TL'ye çıkarılmasına, ayrı ayrı aylık 500,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına koşulları oluştuğundan 10.000.00 TL maddî, 10.000.00 TL manevî tazminata, erkeğin tazminat taleplerinin reddine, 30.000.00 TL alacak talebinin tefrikine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, kendi reddedilen tazminat talepleri, nafakalar ve velâyet yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile ortak çocuk 2002 doğumlu Ali Ozan'ın inceleme tarihi itibariyle ergin olduğu görülmekle davacının ortak çocuk Ali Ozan yönünden velâyet, kişisel ilişki ve iştirak nafakalarına ilişkin istinaf talebi yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının bunailişkin hüküm fıkralarının kaldırılmasına, bu çocuk yönünden velâyet ve iştirak nafakası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacının sair istinaf taleplerinin ise karar usul ve kanuna uygun olduğundan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili özetle, Bölge Adliye Mahkemesi'nin yeterli inceleme yapmadan ve gerekçesiz karar verdiğini belirterek, istinaf sebeplerini tekrarla kararın ortak çocuk Ayaz'ın velâyeti, kusur, tazminatlar ve nafakalar yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda erkeğin ağır kusurlu olup olmadığı, kadın yararına maddî ve manevî tazminat takdirinin isabetli, miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı, ortak çocuk Ayaz'ın velâyet düzenlemesi ve çocuk için hükmedilen nafakalar noktasında toplanmaktadır
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanunun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanunun 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 182 nci, 327 nci, 328 inci, 330 uncu, 335 inci vd. maddeleri maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
17.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.