"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1500 E., 2023/344 K.
DAVA TARİHİ : 19.09.2018
KARAR : Kısmen kabul ile yeniden esas hakkında hüküm verilmesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İznik Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2018/325 E., 2020/105 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne tarafların boşanmalarına ve ferilerine karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davacının daha önce İznik Asliye Hukuk(Aile) Mahkemesinde boşanma davası açtığını, davanın reddedilerek, onandığını, kararın 27.04.2015 tarihinde kesinleştiğini, kesinleşme tarihinden itibaren tarafların bir araya gelmediğini ileri sürerek davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun ( 4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davayı kabul etmediklerini, bildirerek, asıl davanın reddine, boşanmaya karar verilmesi halinde 200.000,00 TL maddi, 200.000,00 TL manevîtazminatın yasal faizi ile birlikte kadına ödenmesine, kadın yararına 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası takdirine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile işbu boşanma davasına dayanak olan davanın İznik Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/285 esas 2014/163 karar sayılı ilamında görüldüğü, bu davanın davacı erkek Saffet tarafından açıldığı, yapılan yargılama sonucu, davalı kadının kendisine atfedilecek herhangi bir kusurun olmaması ve davacı erkek Saffet'in başka bir kadınla yaşamasından dolayı kusurun kendisinde olduğundan bahisle davanın reddedildiği, kararın Yargıtay 2.HD'nin 2014/19315 esas 2015/3606 karar sayılı ilamıyla onanarak 27.04.2015 tarihinde kesinleştiği, eldeki davanın ise 19.09.2018 tarihinde huzura getirilerek 3 yıllık süreden sonra açıldığı ortak hayatın bu sürede yeniden kurulamadığı belirterek davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Kanunun 166 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 15.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili; hükmün usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek, davanın kabulü ve tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, boşanma yüzünden zedelenen kişilik hakları ile mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı ve hakkaniyet ilkesinin dikkate alındığını, buna göre davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası ile maddîve manevîtazminat miktarının az olduğunu, tedbir nafakasının başlangıç tarihinin dava tarihi olması gerektiğini belirterek istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili bentlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle kadının tedbir nafakası talebinin kısmen kabulü ile dava tarihi olan 19.09.2018 tarihinden boşanma kararının kesinleşmesine kadar geçerli olmak üzere aylık 400,00 TL tedbir nafakasının tahsilde tekerrüre yol açmamak üzere davacıdan alınarak davalı kadına verilmesine, davalı kadın yararına boşanmanın kesinleşmesinden itibaren aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakasına, kadın yararına 75.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminata, tazminatlara boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren geçerli yasal faiz uygulanmasına, kadının sair istinaf taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek, davanın kabulü ve tazminatlar ile nafakaların miktarı ve istinaf vekâlet ücreti ve yargılama giderleri yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve nafakalar ile miktarları ve vekâlet ücreti ve yargılama giderleri noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü,169 uncu, 174 üncü, 175 inci, maddeleri, 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı, 323 üncü, 326 ncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50, 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
19.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.