"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1868 E., 2023/627 K.
DAVA TARİHİ : 01.10.2019-02.12.2020
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile gerekçenin düzeltilmesi, sair istinaf istemlerinin esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aksaray 4. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/231 E., 2022/226 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince kadının davasının kabulüne, erkeğin davasının reddine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile gerekçenin düzeltilmesine, sair istinaf istemlerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.... kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin sürekli kadın ve ailesine hakaret ve küfür ettiğini, kadın ve çocukları sofra başında ağlattığını, çocukları sürekli tehdit ettiğini, sürekli asabi davrandığını, çocuklara sürekli şiddet uyguladığını, evi otel gibi kullandığını, "siktir olun gidin bu evden istemiyorum artık sizi" diye eş ve çocukları evden kovduğunu, arayıp sormadığını, ekonomik şiddet uyguladığını ileri sürerek tarafların boşanmalarına, çocukların velâyetinin anneye verilmesine, aylık 1000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, aylık 500,00'er TL tedbir ve iştirak nafakasına, faiziyle 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili birleşen dava dilekçesinde özetle; kadının ev işlerini yapmadığını, kişisel temizliğine dikkat etmediğini, çocukların bakım ve hijyeniyle ilgilenmediğini, çocuklara şiddet uyguladığını, kötü davrandığını, insan değilsin diye seslendiğini, cinsel ilişkiden kaçındığını, sürekli hakaret ettiğini, sürekli psikolojik şiddet uyguladığını, suçlayıcı davrandığını, sevmediğini söylediğini, evi terk edip gittiğini belirterek tarafların boşanmalarına, çocukların velâyetinin babaya verilmesine, aylık 100,00'er TL tedbir ve iştirak nafakasına, 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalının eve ve ortak çocuklara ilgisiz olduğu, evin ihtiyaçlarını karşılamadığı, ortak evi sadece yatacak bir yer olarak kullandığı, eşine ve ortak çocuklara küfür ve hakaretlerde bulunduğu, doğu görevine gideceğini beyan ederek kadını ve çocuklarını Aksaray iline bırakıp gitmesiyle fiili ayrılığın başladığı ve bu süreçten sonra tarafların bir daha bir araya gelmedikleri, erkeğin ise vakıalarını ispat edemediği, ispata yönelik yeterli delil sunamadığı gerekçesiyle kadının davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, erkeğin davasının velâyet, nafaka ve tazminat taleplerinin reddine, çocukların davacı anne ile yaşama konusunda istekli ve ilgili oldukları, anneleri ile yaşamak istediklerini beyan ettikleri hususları göz önünde bulundurularak velâyetin anneye tevdiine, çocuklar için aylık 400,00'er TL tedbir, 500,00'er TL iştirak; kadın için aylık 1000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 25.000,00 TL maddî, kadın için 25000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; asıl davanın kabulü, birleşen davanın reddi, kusur, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar, kendi reddedilen tazminat ve nafaka talepleri, tedbir nafakasının başlangıç tarihi ve velâyet yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğe verilen kusurlardan doğu görevine gideceğini beyan ederek eş ve çocuklarını Aksaray iline bıraktığı hususunun vakıa olarak dayanılmadığı halde bu hususta erkeğe kusur verilmesinin hatalı olduğu, erkeğe verilen diğer kusurların doğru olduğu gerekçesiyle erkek vekilinin istinaf talebinin kusura yönelik kabulüne, gerekçenin açıklandığı şekilde düzeltilmesine, sair yönlere ilişkin istinaf başvurusunun ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek özetle; istinaf sebeplerini tekrarla asıl davanın kabulü, birleşen davanın reddi, kusur, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar, kendi reddedilen tazminat ve nafaka talepleri, tedbir nafakasının başlangıç tarihi ve velâyet yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık karşılıklı açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, bu kusur belirlemesine bağlı olarak kadının davasının reddi ile erkeğin davasının kabulünün gerekip gerekmediği, kadın yararına hükmedilen nafakalar ve tazminatlar ile miktarlarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı, velâyet düzenlemesi ile çocuklar lehine hükmedilen nafakaların yerinde olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanunun 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 175 inci maddesi. 176 ncı, 182 nci, 327 nci, 328 inci, 330 uncu, 335 inci, 336 ncı maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 52 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.